Door Cathelijn | Daar zit je dan. Bijna 25 en weer terug bij je ouders op de bank. Geen pretje, zo’n ingescheurde knieband. Op rechts een geïmproviseerd bijzettafeltje met ‘alles’ wat je nodig hebt (blijkt verrassend veel) en links een paar metallic-blauwe krukken. (Jaja, in plaats van die grijze granny stokken, hobbel ik mooi rond op deze shiny rakkers).
Oké, geduld is een schone zaak en Keulen en Aken zijn ook niet op één dag gebouwd. Maar dit eeuwige stilzitten en overal hulp bij nodig hebben, is echt even wennen. Enfin, na wat gezond gemekker en gemiemel, besloot ik maar van de nood een deugd te maken!
Zo is dit de perfecte tijd om mijn wespenangst te overwinnen. Ik ben namelijk zo iemand die hysterisch van het terras wegsprint als een soort kamikaze, wanneer er zo’n duivels brombeest voorbij vliegt. En aangezien ik tijdelijk mijn Snelle-Jelle-kaart heb ingeruild, ben ik nu mooi te laat om – met krukken en al – op de vlucht te slaan. Net jammer.
Ik realiseer mij ook weer des temeer hoeveel lieve vrienden en familie ik heb. Allen staan ze voor mij klaar, wanneer ik weer eens een stommiteit bega. En ja heerlijk cliché, maar de alledaagse dingen waardeer ik echt als nooit tevoren. Oprecht, ik zou er een moord voor doen gewoon op te kunnen staan en even lekker te struinen door de AH…Of niet in flamingo-stijl te hoeven douchen.
Daarnaast ‘dwingt’ zo’n plotselinge time-out je tot nadenken over dingen waar je normaliter geen tijd voor maakt. ‘Maakt’ ja, want laten we wel wezen: tijd hebben we allemaal. Wacht niet tot je met één been omhoog in bed belandt, voordat je eens wat tijd neemt voor jezelf. Block de komende weken eens wat momenten in je agenda; plan die reis naar Zuid-Amerika; schrijf je in voor die avondcursus of begin eindelijk aan het schrijven van dat boek. Doe eens gek. En hopelijk hang ik binnenkort ook mijn ‘retourtje Bed–Bank’ aan de wilgen.
Dit is Cathelijn. 24 lentes jong en werkzaam als Webeditor bij TravelBird. Schrijven en reizen zijn haar grootste passies. Met Cathelijn zul je je dan ook nooit vervelen. “Ik ben erbij!” roept ze altijd vol enthousiasme als je vraagt of ze ergens mee naartoe gaat. Zelfs als ze niet eens weet wat er op de planning staat. Met een grote dosis sarcasme, zelfspot en humor schrijft ze om de week een column over de dilemmas van een twintiger.
