In mijn gedachten heb ik de intro van deze blogpost al minstens honderd keer geschreven. Maar nu de cursor opnieuw op het witte digitale vel knippert, weet ik even niet zo goed waar ik moet beginnen. De afgelopen week stond in het teken van keuzes maken, toegeven, daar best een beetje sip over zijn en proberen dat gevoel om te zetten naar iets positiefs. Sinds afgelopen maandag ben ik namelijk weer op diëet. Ja. Dat lees je goed. Mét schaamte en trots heb ik alles opgeschreven. Ik wil er gewoon open over zijn. Juist over dit soort moeilijke onderwerpen. Gewoon omdat ik hoop dat – als je ook worstelt met je gewicht – ik je ermee kan helpen en inspireren.
Op mijn lijstje met dingen die ik wil doen voor mijn verjaardag staat dat ik mijn gezonde mojo terug wil vinden. Gezond eten, een nieuw sportritme en dan ook nog eens een paar kilo afvallen. Op gewicht blijven is me ruim een jaar redelijk goed gelukt. Maar sinds de zomer is het langzaam bij beetje fout gegaan. De knop ging om, de fuck-it modus aan met als gevolg dat de weegschaal de afgelopen weken alleen maar in de plus stond. En dat is niet eens het ergste, ik weet namelijk wel hoe ik gezond moet eten maar de stap daar naartoe bleek opeens mega groot te zijn en totaal onbereikbaar. Niet oké.
Serieus. Ik baal er echt onwijs van. Van mezelf, van de hele situatie en het niet meer zien van een oplossing. Zo ging afgelopen weekend tijdens de verjaardag van mijn moeder nog de Viva rond. De hele familie was trots en om me zo te zien. En ik kon alleen maar denken hoe stom het allemaal was. Dat ik zo blij ben dat ik zo in het blad sta en niet zoals ik nu ben, met weer plus vijf kilo.
Natuurlijk is dat grotendeels mijn eigen schuld. Elk pondje gaat immers door het mondje. Maar een diëtiste vertelde me ooit dat je ruim zeven jaar op gewicht moet blijven voordat je lijf er écht aan is gewend. Zeven jaar! Tot die tijd hunkert het naar je oude gewicht. En of dat nou klopt of niet, het zegt wel iets. Dat het namelijk niet alleen tussen mijn oren zit, dat het niet alleen ligt aan alle dingen die ik in mijn mond stop. Maar dat het ook mijn lichaam is die, tot de dood ons scheidt, zal hunkeren naar een goed gevuld lichaam met veel te veel kilo’s.
Dus daar zat ik afgelopen zaterdag. Na anderhalf jaar terug bij de Cambridge consulente om samen weer die resetknop in te drukken. Het viel haar op dat mijn gewicht ten opzichte van het gewicht toen ik de praktijk verliet, niet heel veel hoger was. Maar die stijgende lijn, is niet oké. En daarom heb ik toch besloten weer samen met haar de resetknop in te drukken. Even geen gezellige lievelingsontbijtjes meer waarmee Silvana me tekende, maar terug aan de shakes dus. Niet zo streng als de vorige keer – nu inclusief een lichte maaltijd – maar toch.
Ik vind het zó ontzettend moeilijk maar tegelijkertijd geeft het me een goed gevoel. Ik heb ruim voordat álle kilo’s er weer aan zitten en ruim voordat ik écht doodongelukkig ben, aan de bel getrokken. Door elke week te blijven wegen en door er wel mee bezig te zijn, ondanks dat het niet meer lukte om een oplossing te bedenken. Met ‘slechts’ acht kilo is ook het minste in kilo’s wat ik ooit wilde afvallen en met dit plan en dit vooruitzicht gaat het zeker lukken.
Every time you get knocked down you get up stronger.
Ik ga ervoor.
Zo goed dat je dit gaat doen! Die eerste stap, daar begint het mee. En dat je erover schrijft op je blog kan misschien juist een extra motivatie zijn. Succes, you can do it!
Auteur
Dankjewel! En ik denk wel dat je gelijk hebt, al vind het ik nog wel heel spannend om het zo te delen. Jouw reactie is zéker een motivatie! <3
Dit gaat je lukken hoor!!! Als je dat knopje hebt omgezet komt dat helemaal goed. Er zijn nu zoveel lekkere en vooral gezonde gerechten te vinden op internet. Honger lijden hoeven we tegenwoordig niet meer. Anders eten daar gaat het om. Jouw verhaal zal menig vrouw inspireren.
Zeven jaar??? Holy moly? Nou dan hebben we nog ff…
Auteur
O lief dankjewel! En je hebt helemaal gelijk, er is zo veel gezonds ook te vinden! Nu even resetten en dan straks daarmee doorgaan. YEHEES! En zeven jaar, serieus, dan hebben we inderdaad nog even te gaan. O JOY! :’)
Tof dat je dit soort dingen ook gewoon deelt. Ik denk dat dat je je juist ook heel erg gaat helpen. En anders motiveer je jezelf gewoon een keertje met nog een fotoshoot als beloning ;-)
Auteur
Oeh goed idee! Ik heb eind februari al iets gepland staan. Hopelijk sta ik er dan éxtra mooi op. Tenminste, dat is zéker een goede motivatie! :)
Ik snap heel goed wat je bedoelt! Enerzijds wil je niet dat je met gewicht en lichaamsbeeld op een negatieve manier bezig bent, maar je bent het wel. Nu ik langzaam aan ook weer ben gaan sporten en echt naar iets op zoek ben wat ik met al mijn chronische blessures kan, ben ik bijna obsessief bezig met mijn spiegelbeeld en dat wil ik niet. MAAR ik wil ook niet een soort ongeïnteresseerde/ongezonde houding hebben…
Lastig allemaal, maar wel onwijs goed dat je het deelt: je steekt iedereen een hart onder de riem en laat zien dat iedereen deze struggles heeft :)
Auteur
Oooo zo herkenbaar! Vooral als ik dan nadenk aan die tijd. Dan was ik zo bezig met hoe ik eruit zag en nu denk ik ‘had ik maar dat gewicht weer’. Stom he! Die balans tussen blij zijn maar ook ermee bezig zijn is echt soms vet lastig, dat blijkt wel weer. Ik vind het wel een fijn idee dat jij er ook mee bezig bent! Dankjewel voor jouw hart onder de riem, nu gaat het zeker lukken :)
Het gaat er vooral om dat jij blij wordt van je gewicht en je goed voelt in je lijf. Super goed dat je er voor gaat en ook aanvoelt dat dit dus niet goed voelt. Zet hem op meid, ik weet dat het je lukt! <3
Auteur
Je verwoord het zo mooi, dankjewel! Het helpt echt onwijs <3
Niet dat ik echt aan kom, maar ik zit daar toch ook altijd mee te sukkelen jongens. Ik kan heel moeilijk balans vinden. Soms schrok ik gewoon alles naar binnen waar ik zin in heb en dan voel ik me weer schuldig en wil ik graag wat gezonder doen maar dat lukt dan niet. Of ja, ik denk dat het al bij al wel vrij goed in balans is aangezien ik niet aan kom. Maar toch. Het gevoel dat er bij komt is niet fijn. En het lukt mij ook gewoon niet om meer te bewegen. Ik denk wel: gewoon doen. Maar het gaat niet zoals ik wil. Haha.
Vind het alleszins heel moedig van je om er mee naar buiten te komen. Al lijkt een dieet van alleen shakes me ook heel erg moeilijk. En misschien ook weer niet aangezien je niet echt meer hoeft keuzes te maken over wat je precies wil / kan / mag eten. Hoe lang ga je dit doen? :)
Auteur
Ik was al zó geholpen met een plan! Mijn shake Miep (zo noem ik haar), stelde voor om eerst drie weken ‘streng’ te gaan. Dus drie producten en een lichte maaltijd. En daarna weer langzaam op bouwen. Wat mij betreft niet langer dan 6 weken. Dus dat is te overzien. YEHEES!
Jeej dit gaat helemaal lukken meid! Stoer dat je hiermee gaat beginnen. Ik ben sinds een paar weken weer begonnen met sporten en echt gezond (en minder) eten en dat werpt echt z’n vruchten af. Heerlijk om me weer fitter en lekker in mijn vel te voelen. Nu volhouden… haha
Auteur
OO YEES goed bezig zeg! Je bent een grote inspiratie voor mij :)
Ik vind het keigoed van je dat je al actie hebt ondernomen. En dat je dat nu al doet voordat je je straks echt niet meer happy voelt, dat je nu al op die rem trekt, dat vind ik echt top.
Ik zei al bij het andere artikel dat ik met je mee ga doen: ik heb een sportschool in de buurt gevonden (want ik hou niet van ver rijden met de auto) waar ik 2x in de week ga sporten naast de yoga die ik doe. En ik ga het boek van Sonja Bakker pakken als een soort leidraad, want ik weet ook echt dat ik verkeerde keuzes maak qua eten (niet dat Sonja heel goed is hoor, maar je snapt me). Alleen het avondeten gaat goed, de rest is prut. Ik mis ook het sporten, ik ben zo vermoeid, maar ik denk ook echt dat het niet sporten mij nog vermoeider maakt. En dan het ongezonde eten er nog bij. Oké, en die 5 tot 7kg mogen er nog steeds af.
Succes! Dat je die shakes al uberhaupt weg krijgt vind ik al een hele prestatie!
Auteur
OO LIEF! En dankjewel voor je mega inspirerende reactie! Mocht ik het de komende weken even niet mer zien zitten dan weet ik wat ik als eerste ga lezen <3
Zeven jaar! Amai, dat is echt veel! Ik viel ooit dertig kilo af met shakes, maar intussen zitten ze weer allemaal aan mijn lijf. Die resetknop heb ik nog even niet gevonden …
Goed dat jij al wel opnieuw de resetknop hebt ingedrukt én dat je erover schrijft. Succes!
Auteur
Dankjewel, zo lief! En jij ook heel veel succes ermee. Het is me wat!
Wat super goed dat je de knoop hebt doorgehakt en knap dat je er zo open over bent op je blog, het gaat je echt lukken! Stiekem ook wel een beetje motivatie om bij mezelf ook de knop om te zetten :)
Maar oh my, 7 jaar op gewicht blijven na het afvallen.. dat is nog wel een dingetje denk ik..
Auteur
Serieus, hoe dan! Zeven jaar stabiel blijven is best wel lang voor een professioneel bungeejumper :’)
Ja, dat gaat een uitdaging worden. Misschien nog wel een grotere dan afvallen :’)
Auteur
Als ik érgens ben achter gekomen de afgelopen jaren dan is dat het wel. Op gewicht blijven is nog echt veeeeeel moeilijker! Maar goed, dat zegt niet dat het onmogelijk is :)
Jeeeeejj!! Go Melle! Go Melle! Heel goed van je dat je nu aan de bel trekt, en niet 10 kilo verder pas. Succes met je shakes en ik hoop dat je snel weer tevreden bent met jezelf op lovehandle-gebied!
(Als alles helemaal misgaat dan mag je bij ons mee komen doen met “spekvellen”, het knijpspelletje wat mijn vriend en ik spelen waarbij je elkaar op onmogelijke momenten in de vetrollen knijpt (bij de kassa, tijdens een serieus gesprek met de buurman, etc,). Je moet het aankondigen met heel zachtjes ‘spekvel, spekvel’ zingen zodat de ander weet dat ie z’n pokerface vast moet opzetten. Dan zijn we gewoon met z’n allen dik en gezellig!)
Auteur
Hahahaha jaaaaa het spekvelspel. VET LEUK! <3
Hoe kan ik van deze mailbox vervuiling af komen?
Ik had trouwens wel verwacht dat je die reactie zou verwijderen… VET onsportief!
Auteur
Hoi Hanneke, welke mailboxvervuiling precies? Misschien kan ik je ergens mee helpen :) Laat je het weten? Ik vind reacties leuk dus ik laat ze meestal lekker staan. Liefs!
Godsie, nou, ik zie hier ineens een negatieve reactie onderaan staan en wilde even zeggen: go you <3 Verder wilde ik nog een keer go you zeggen, want ik weet hoe stom het is als je ergens goed mee bezig bent, en je dan ineens weer een beetje 'afzwakt' en je constant in je hoofd herhaalt "dat je het eerst wel kon, en nu niet meer" en "dat dat zo zonde is, en waarom kan je toch zo'n sufkonijn zijn dat je dat laat gebeuren" – dat soort dingen. STOM. Ik hoop dat deze resetknop je gaat helpen en dat je binnenkort weer positieve en blije gedachten hebt over jezelf, want dat verdien je!
Auteur
O LIEF! Dankjewel, je reactie helpt echt onwijs <3 <3
Zeven jáár?? Kon dat niet eerder zeven weken geweest zijn? ;) ;)
Auteur
Volgens mij zei ze echt zeven jaar maar ik ga voor die zeven weken hoor! :)
Dit is een persoonlijker kantje dat je laat zien, maar ik ben zo trots op jou! En de eerste stap is altijd de moeilijkste! Ik wens je zoveel succes de komende tijd! <3
Auteur
Dankjewel, dat doet me heeeeeeeel goed <3
High five Melle! Ik vind het knap van jou. Jouw verhaal geeft mij een dikke maar goede duw in de rug in de juiste richting. Ik doe met je mee!
Auteur
WOHOO! Dankjewel :) En wat fijn dat we er nu samen tegenaan kunnen. YEEES!
Veel succes Melle, you can do it! :) X
Lieve Melle,
Dit is zo vreselijk herkenbaar. Ik ben zeven jaar geleden voor het eerst naar een dietist gegaan. Omdat ik toen op kamers woonde en heel eenzaam was daar, kon ik ontzettend streng lijnen omdat ik ik vijf dagen in de week op mezelf aangewezen was. Ik viel binnen 8 maanden 12 kilo af. Ik was zo trots! Inmiddels woon ik weer in mijn geboortestad en heb ik mijn vrienden en mijn vriend in de buurt. Sociale gelegenheden zijn er meer en daarin ging ik de fout in. Daarnaast kreeg ik nieuwe medicijnen en ben ik nu in 5 jaar geleidelijk 20 kilo aangekomen. Het is ook mijn eigen schuld en ik had ook een ‘fuck it’ momentje plus ik uit Eindhoven kom en daardoor een Bourgondiër ben.
Ik ben in januari weer naar de dietist gestapt en ben heel blij dat zij ontzettend veel aan bijscholing doet en daarnaast ook vegetarier is. Ik heb nu een eetschema en daaruit kan ik kiezen. Daardoor is elke dag mijn eten anders en gevarieerd en ben ik veel creatiever gaan koken omdat ik anders moest denken. Dit heeft echter heel veel plezier gezorgd. Het is nu 2 maanden verder en ik ben al 5 kilo kwijt.
Ik weet dat een dieet zo streng lijkt en absoluut niet leuk. Maar je staat er niet alleen voor en er is altijd iemand die je weer even op het juiste pad zet. Heb vertrouwen in jezelf en vind de kracht om het leuk te vinden om ergens voor te strijden op een gezonde manier.
Succes, je kan het! Echt!
Auteur
Wat ontzettend lief dat je je verhaal deelt en ooo wat helpt dat zeg! Wauw <3 Ik krijg er helemaal een brok van in mijn keel. Zo lief en bijzonder en geweldig inspirerend! Je laat zien dat het wél kan, dat je door gezond eten en variëren ook heel ver komt en dat is precies wat ik hierna ga doen. Je hebt me tot op het bot geïnspireerd daarvoor, dankjewel <3 <3
heel erg graag gedaan! <3
Lieve Melle, wat ben je toch een kanjer. Ik vind het zo goed van je dat je de strijd met de kilo’s aangaat. Het is super inspirerend om te lezen. Juist omdat je blog vaak zo positief en #girlboss is, maar nu laat je het ook even van de andere kant zien. Ik vind het knap om te zien dat je nu gewoon de knop om hebt gezet en er voor gaat. Het is knetter moeilijk en niet leuk en juist daarom even een heel groot applaus voor jou. EN omdat je er over blogt.
Wat om nu even heel persoonlijk te worden: gisteravond las ik deze blogpost, en ik weet niet, er knapte bij mij ook iets. Ik ben te dik. Ruim 10 kilo. Ik probeer zelf al heel lang af te vallen, maar het lukt me niet. En dat is zo frustrerend. En toen las ik dit artikel en toen besefte ik me opeens dat ik echt wel gewoon om hulp mag vragen. Dat ik het allemaal wel leuk bedacht heb dat ik het zelf moet doen, maar dat ook ik gewoon hulp mag zoeken. En niet alleen om jouw verhaal, maar dit was misschien net even het zetje wat ik nodig heb. Hoe? Geen idee, maar ik ben zo klaar met die kilo’s! Misschien ga ik ook wel naar een Cambridge consulent, ik weet het niet. Maar deze kiloknaller gaat hulp zoeken. Dus ik doe met je mee Melle! <3 voor jouw verhaal.
Liefs, Neelke
Auteur
Tijdens het lezen van je reactie kreeg ik kippenvel. Ik vind het zo mooi hoe je het beschrijft, wat je voelt en denkt, het is allemaal zo herkenbaar! Het is precies wat je zegt, hulp vragen kan soms zo moeilijk zijn. En hoe goed ik ook weet hoe ik wel gezond moet eten, ik had ook even die schop onder mijn kont nodig. Iemand die me kon aanmoedigen en een plan kon maken. En echt, dat plan was ZO FIJN! Het maakte me al bijna niet meer uit wat ze had bedacht maar dat er een plan is, dat er licht aan de tunnel is en dat ik weet wat de uitkomst daarvan is, geeft zo veel hoop en moed om het plan daadwerkelijk uit te werken. Ik weet zeker dat het jou ook gaat lukken, al dan niet met of zonder hulp. Als je wilt mag je me wel een mailtje sturen (melle@thankgoditismonday.nl), dan kunnen we elkaar een beetje op de hoogte houden van onze struggles en hoogtepunten en kunnen we elkaar aanmoedigen en supporten :) Lijkt me fijn! Dankjewel! xx Melle