Joehoe, ik leef nog! | Hoe is ‘t nou?

Voordat ik van wal steek met mijn verhaal. Valt je toevallig al iets op? Ik heb de lay-out van mijn website een beetje aangepast. Aan de bovenkant vind je nu de categorieën. Daaronder de laatste blogpost in een groot formaat en de rest in ‘grid’. Beetje speels, weer eens wat anders na drie jaar. Ik vind t best leuk!

Maar hoi! it’s been awhile. En goed nieuws, want ik leef nog :). En ik heb vandaag zin om je even bij te praten over hoe het nu met me gaat. Komt ‘ie!

De vraag die je natuurlijk ontzettend bezighoudt – toch? ;) – is, hoe gaat het met je?

Ik denk dat ik oprecht wel kan zeggen dat het nu best goed gaat. Er is vorig jaar natuurlijk veel gebeurd – sorry jongens, ik wil niet zeuren maar het is wat het is – en ik merk dat dat naast het gemis van onze dochter, nog steeds veel impact heeft. Sterker nog, toen ik laatst een boek aan het luisteren was waarin er gesproken werd over ‘weer de oude worden’ realiseerde ik me dat dat voor mij niet bestaat. Hoe erg ik het ook probeer. Die oude worden, dat zit er niet meer in.

En ergens was dat een grote opluchting. Want na een hele tijd spastisch proberen en mezelf in allerlei bochten wringen – het is toch de aard van het beestje ben ik bang – is het fijn om te bedenken dat die oude zelf niet meer terugkomt.

Ik heb de afgelopen tijd vaak gedacht aan hoe het hiervoor was. Aan hoe het zou zijn als ik nu weer ‘de oude’ was. Mijn onuitputtelijke energie, positiviteit en enthousiasme bijvoorbeeld. Maar ook mijn ambitie die tot het plafond ging, ik wilde zoveel dingen doen, zoveel bereiken!

Schrale troost, het is niet helemaal weg. Ik ben wél positief en enthousiast. Maar alles is beperkt.

Zo ben ik niet meer zo impulsief. Zie ik wél beren op de weg en ben ik behoudend en af en toe best een tikkeltje pessimistisch. Als ik weer met mijn paraplu buiten sta wanneer de zon schijnt – niet echt natuurlijk maar je snapt de metafoor – kan ik denken dat het een logische reactie is. Dat het oké is en dat het niet erg is. Maar ergens is dat niet zo. Ik verlang nog steeds naar die oude versie van mezelf en wil me dolgraag de oude voelen, maar ook weer niet. Want deze bagage wil ik met me meenemen, bij me dragen en als dat betekent dat ik me daardoor soms sip voel – sipper dan voorheen – dan moet dat maar.

Het is een constante wisselwerking van accepteren dat het zo is, jezelf pushen en uitdagen om juist wel weer eens iets geks of impulsiefs te doen en mezelf in acht nemen en in een hoekje ergens op de bank te kruipen en lekker in mijn bubbel te blijven.

Ik vind het ingewikkeld.

Neemt niet weg dat ik op de vraag ‘hoe gaat het met je?’ oprecht kan antwoorden dat het nu best goed gaat. Sinds twee maanden zijn we weer gezond aan het eten en ben ik dankzij Laura van Eat&Train een knetterpittig sportschema rijker. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik wat ben afgevallen en dat mijn conditie een stuk is verbeterd. Dan moet ik er wel bij zeggen dat na de operatie natuurlijk veel te winnen was. Maar toch! Ik sta tegenwoordig drie keer per week in de sportschool en komende woensdag heb ik mijn állereerste Personal Training met Laura. Hou op met me hoor, dit is zo way out of my comfort zone!

Bij mijn inmiddels niet meer zo’n nieuwe baan als communicatiemedewerker bij Brandweer Amsterdam-Amstelland – volg je ons al op insta? that’s me! – heb ik ook nog steeds erg naar mijn zin. We zijn nu druk bezig met de werving van nieuwe brandweervrouwen en -mannen en daarbij ben ik bezig met een leuk project wat echt revolutionair is voor de brandweer. Vet spannend!

En ja, de voorbereidingen voor de bruiloft zijn in volle gang! Zo ben ik na de workshop kalligrafie lekker bezig met de bedankjes en vind ik het heel fijn om lekker creatief bezig te zijn.

Zal ik bij deze beloven dat ik over onze voorbereidingen zeer binnenkort een uitgebreide blogpost over ga schrijven?

JA!

Oké :)
Tot gauw! x

Share:

24 Reacties

  1. maart 12, 2018 / 07:41

    Ik ben zo blij dat je een nieuwe blogpost hebt geplaatst! Natuurlijk begrijp ik dat je alles op jouw tempo wil doen :) Wijze woorden Melle. Ik merkte hoe herkenbaar het is. Natuurlijk in een compleet andere context. Ik heb een periode gehad waarin ik mezelf ben kwijtgeraakt en daaruit is een angst ontstaan. Ik ben bang om het verkeerde te doen, niet perfect te zijn. Het neemt af en toe mijn leven over, maar ik kan dit overwinnen. Het mooiste vond ik dat je schreef dat je besefte dat je nooit meer de oude zal worden. Dat zal ik ook nooit worden, ik ben een ander meisje nu. Maar dat hoort bij het leven.

    Mag ik je nog eens vertellen hoe dapper ik het vind hoe je nog steeds zo positief blogt! Dit is zeker niet vanzelfsprekend en ik besef maar al te goed dat niet alle dagen rozengeur en maneschijn zijn. Maar je enthousiasme steekt me altijd aan. Ik heb mijn eerste stagedag vandaag op een nieuwe plaats en door jouw mail en blog ben ik er net iets meer klaar voor! Fijne maandag Melle!

    • Melle
      Auteur
      maart 12, 2018 / 20:28

      Liiiieeeeff! En hoe was je stagedag? X

  2. maart 12, 2018 / 12:39

    Wat een fijne post Melle en wat fijn om weer wat van je te lezen! Ik kreeg een beetje tranen in mijn ogen bij je opmerking over de opluchting van het accepteren dat je niet meer de oude wordt. Ik zit weliswaar in een andere situatie maar dat accepteren, geeft je volgens mij veel rust, je hoeft jezelf niet meer te pushen ‘beter’ te worden of terug te gaan naar waar je was. Er is iets heftigs gebeurd en natuurlijk heeft dat zijn weerslag op jou en hoe je in het leven staat, dat is niet iets waar je omheen kunt, dus accepteren is dan het beste wat je kan doen. Heel knap dat je die stappen neemt en genomen hebt, go you! <3

    • Melle
      Auteur
      maart 12, 2018 / 20:30

      Dankjewel Eva superlief! De eerste stapjes naar acceptatie zijn gezet. We gaan t zien hoe t gaat. Hoop dat t jou ook beetje bij beetje lukt jouw situatie te accepteren. Zet ‘m op! ?❤️

  3. maart 12, 2018 / 13:45

    Wat fijn om weer iets van je te horen <3! En ik vind je beredenering zo mooi en zo goed over het feit dat je nooit meer de oude zult worden. Ik heb hetzelfde meegemaakt na mijn bevalling, ik voel me gedeeltelijk hetzelfde maar toch is alles veranderd. In mijn hoofd, gedachten, gevoelens en in mijn hart. Het gevoel sterfelijk te zijn en daadwerkelijk voor je leven te vrezen is niet iets wat je ff aan de kant zet en zo weer door gaat. Net als de gebeurtenis die jij hebt meegemaakt. Wil niet zeggen dat we niet kunnen stralen door onze 'wonden' heen.
    Doe wat goed voelt voor jou maar ik hou van je blog en je artikelen dus ik kom gauw weer checken of er weer iets nieuws op staat <3!

    Veel liefs en heel veel sterkte!

    • Melle
      Auteur
      maart 12, 2018 / 20:31

      Stralen door onze wonden heen. Mooi! Precies dat. Dankjewel voor je lieve woorden en optimisme ❤️.

  4. maart 12, 2018 / 18:14

    Ha lief! Wat fijn om op deze manier weer van je te lezen. Denk dat we dat allemaal herkennen na een impactvolle gebeurtenis. Krampachtig weer de oude willen worden. Aard van het feestje. Verder heb ik er ook niet zoveel op te zeggen behalve dat ik het (op mijn manier) herken en ik je veel plezier gun met het plannen van die bruiloft van jullie. Dikke kus

    • Melle
      Auteur
      maart 12, 2018 / 20:32

      Herkenning maakt het dan toch ergens wel een beetje minder zwaar allemaal. Dus dankjewel daarvoor :) En hoera voor de bruiloft. Nu al een feestje!

  5. maart 12, 2018 / 20:36

    Heel fijn om hier terug te kunnen lezen! Ik begrijp dat het voor jou ook niet allemaal even makkelijk is, je hebt tenslotte een pak meegemaakt afgelopen tijd. Ik kan niet wachten om je bruiloft-voorbereidingen te lezen ;)

    • Melle
      Auteur
      maart 12, 2018 / 20:38

      Oh dat is lief zeg. Ik kan niet wachten om het allemaal te delen! ❤️

  6. Romy
    maart 12, 2018 / 22:28

    Wat fijn om weer iets van je te lezen en wat goed dat je er zo’n eerlijke update van hebt gemaakt! Heel begrijpelijk dat het leven niet een en al vrolijkheid, confetti en blijheid is nu je in korte tijd zo veel hebt meegemaakt dat je niet in de koude kleren gaat zitten. Ik vind je een topper hoe je met alles omgaat en al helemaal dat je ook nog eens het sporten zo fanatiek hebt opgepakt. Ik ben blij om te horen dat je het op je werk zo naar je zin hebt. Heel veel sterkte en vergeet niet om vooral ook trots te zijn op jezelf en op hoe je jezelf, ondanks alles, door de moeilijke tijd heen weet te vechten ♥

    • Melle
      Auteur
      maart 12, 2018 / 23:13

      Dat is echt onwijs lief en absoluut iets wat ik ben vergeten. Dankjewel voor de reminder. Ik ga er even flink bij stil staan!

  7. maart 13, 2018 / 16:03

    Wat fijn weer een update! Ik vraag me regelmatig af hoe het met je gaat, dus dit was erg welkom. Fijn dat het beter gaat en je zo lekker aan het sporten bent. Daardoor ga je je ook beter voelen. Dat je je oude jij mist snap ik heel goed. Ik herken het ook. Zelf probeer ik altijd mijn beste versie te zijn (wat natuurlijk niet altijd lukt haha), en dat is over de jaren ook erg veranderd. IK wens je veel succes en vooral veel plezier in alles wat je aan het doen bent. Ben super benieuwd naar de voorbereidingen voor jullie grote dag! <3

    • Melle
      Auteur
      maart 14, 2018 / 17:14

      Wat lief zeg, dankjewel! <3 Ik ben van plan dit weekend de update te schrijven voor maandag dus stay tuned! :) Liefs! x

  8. Malu
    maart 13, 2018 / 16:07

    Ik vind je zo ontzettend dapper. Dat moest ik toch eventjes kwijt

    • Melle
      Auteur
      maart 14, 2018 / 17:16

      Echt onwijs lief Malu! Dankjewel! xx

  9. maart 13, 2018 / 18:56

    Yes, je bent weer op je blog! Ik kan niet wachten op alle bruiloftsvoorbereidingen, zo leuk altijd <3
    Fijn om te horen dat het best goed met je gaat, dapper dat je zoveel blijft delen op je blog! Jij komt er wel <3

    • Melle
      Auteur
      maart 14, 2018 / 17:17

      Linda! :) Wat een leuke reactie, dankjewel! En bruiloftsvoorbereidingen. Jaaa zo leuk ook! Mocht je nog tips hebben ;) Liefs!

  10. maart 13, 2018 / 20:43

    Knap dat het je het allemaal open en eerlijk durft te delen. Het is fijn om weer iets te horen/lezen van je en dat het goed met je gaat. Je zegt het zo mooi dat je niet meer de oude wordt. Ik ben zelf herstellende van een burn out, maar merk wel dat ik soms mezelf nog tegenkom en moet leren loslaten en anders denken. Ook zoiets kost tijd en dat mag ik mezelf best gunnen om mijn nieuwe ik te ontdekken. Succes met je trouwvoorbereidingen en je verdere herstel.

    • Melle
      Auteur
      maart 14, 2018 / 17:19

      Dankjewel Jessica, heel lief! En dank ook voor het delen van jouw verhaal. Op mijn beurt weer heel herkenbaar met het loslaten en anders denken inderdaad. Zo zie je maar weer. Ik had het nooit gedacht maar herkenbaarheid bij andere mensen heeft me de afgelopen tijd veel geholpen. En nu dus weer. Kijk aan! :) Veel liefs en jij ook veel succes en plezier met herstellen. Want we gaan het leven gewoon weer toelachen samen, oke? :) Liefs!

  11. maart 18, 2018 / 13:34

    Zo mooi geschreven, Melle! Fijn dat het oprecht goed met je gaat, en ik vind het erg mooi dat je tot dat besef bent gekomen dat het oké is om niet meer de oude te worden. Want ik denk dat dat ook niet hoeft en dat niemand dat echt van je verwacht: je hebt iets meegemaakt waardoor je veranderd bent en dat is ook niet meer dan normaal, dat hoort bij het leven. Deze jij is enorm gegroeid en sterker geworden door de afgelopen tijd, en dat is denk ik ook nog niet op zijn eind. En misschien is dat juist ook wel iets om te omarmen :)

    • Melle
      Auteur
      maart 18, 2018 / 20:39

      Wat omschrijf je dat mooi Vivian! Dankjewel. Echt ??❤️

  12. Janne
    maart 19, 2018 / 10:02

    Fijn om weer van je te horen. Ik vind de foto boven dit artikel ook zo mooi, je hebt een lief gezicht :)

    • Melle
      Auteur
      maart 19, 2018 / 10:28

      Ooh dat is lief zeg! Ondanks dat deze foto in scene is gezet nét na het aanzoek ;)

Laat een reactie achter (jaaa leuk!)

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.