Oh hallo, dat is lang geleden! Al een tijdje zit het in mijn hoofd dat ik graag weer een blog wil schrijven. Maar eerlijk gezegd wist ik even niet hoe ik eraan moest beginnen. Je zou zeggen: dat is toch makkelijk? Klap die laptop open, start een willekeurig tekstverwerkingsbestand en gaan met die banaan. Kennelijk werkte dat iets anders. Maar als jij nu deze tekst op je beeldscherm ziet, is er iets goed gegaan en is het zelfs gelukt met een inmiddels bijgewerkte versie van WordPress, om een blog online te zetten. Hoera! Een update van alles wat me bezighoudt. Even mijn gedachten op een rij – bloggen werkt immers therapeutisch – en ze met je delen. Even wat verder dan een post op Instagram.
Kinderwens en onze mislukte IVF/PGD poging
Een paar weken geleden, toen we startte aan ons tweede IVF/PGD traject om een kindje te mogen krijgen, besloot om ons traject op Instagram te delen. Ik wil zo graag dat men meer te weten komt over fertiliteitstrajecten en hoe het is om een chromosoomafwijking te hebben, dat ik heb besloten dat ik dat moet vertellen.
Dat voelt heel dubbel. Aan de ene kant helpt het me heel erg. Haal ik kracht en positiviteit uit het delen, uit de interactie en de reacties die ik krijg. Aan de andere kant voelt het af en toe een beetje oncomfortabel. Het oncomfortabele zit ‘m vooral in de fase waar we nu in zitten.
Dit medische traject heeft namelijk niets opgeleverd. Weken van elke dag hormonen injecteren, stemmingswisselingen, ziekenhuisbezoekjes en die verschrikkelijke eicelpunctie. Het mocht niet baten. Mede door mijn chromosoomafwijking waren er geen embryo’s over om terug te plaatsen. En daarmee is alles voor niets geweest.
We staan weer aan de start. Op de wachtlijst met weet ik hoeveel anderen met als eerstvolgende mogelijkheid ergens volgend jaar. Met nog een ervaring rijker en weer dezelfde vraag: gaat het ons ooit lukken?
Het is de verschrikkelijke afhankelijkheid van het ziekenhuis. Alles wat we hebben meegemaakt daar. Dat ik afgelopen november er bijna niet meer was. Dat als ik nog een keer dit traject zou gaan doen, ik de eicelpunctie onder narcose mag, omdat het zo ontzettend veel pijn deed. Serieus, hoe ver ga je? Ik weet het niet.
Huis gekocht
We waren die dag naar het ziekenhuis geweest en hadden net te horen gekregen wanneer ons IVF/PGD traject zou starten. Er was iemand uitgevallen en daardoor konden we net iets eerder. Wauw wat een feest, wat gaf dat veel hoop!
We ploften op de bank en ik opende op mijn telefoon – verslavingsgetrouw ;) – mijn Funda app. En daar was ie. Een geweldig leuk huis in Amersfoort en dat ook nog voor een goede prijs! We hebben direct de makelaar gebeld en we konden die week daarop terecht voor een bezichtiging.
Het waren bijzondere weken. Hoopvol en spannend in een positieve zin! De bezichtiging was heel goed en we waren verrast door de stad. We kennen beide Amersfoort eigenlijk niet zo goed – je zou zeggen dat je dat uitzoekt voordat je überhaupt een bod doet – en zodoende werden we blij verrast toen we op onze OV-fiets vanaf het station naar het huis fietsten.
We deden een bod en dezelfde middag kregen we te horen dat het niet doorging. Het huis waar we onszelf al helemaal zagen wonen, was met een bod van een paar duizend euro meer, aan onze neus voorbij gegaan. De dagen die volgden probeerde we het huis uit onze gedachten te zetten. Totdat we een paar dagen later werden gebeld. De potentiële kopers hadden zich teruggetrokken. Of wel nog interesse hadden. Eh, ja!
Het aankooptraject volgde. Jeetje wat komt daar veel bij kijken zeg! Maar serieus. Je denkt bij het kopen van een huis misschien eerder aan hoe je een huis zal inrichten dan aan het regelen van een taxateur, een bouwkundige keuring of het vinden van een notaris. Dan heb ik het nog niet gehad over het koopcontract, het regelen van de hypotheek en alles daaromheen. Tot en met het bezichtigen van een huis en het uitbrengen van een bod ging dat ons zelf best goed af. We hadden dat inmiddels een paar keer gedaan en waren daar best kundig in geworden. Maar toen ons bod spontaan werd geaccepteerd, was naast mijn vreugdekreet wel een van mijn eerste reacties om even te googlen ‘bod geaccepteerd wat nu’. Het is allemaal zo spannend en je wil het vooral ook goed doen dus hulp bleek toch wel heel handig te zijn. Met dank aan Suuz kwamen we in contact met Richard van Kiers Vastgoed. En zo hadden we voor al die ingewikkeldheden en duizend en één vragen opeens een aankoopmakelaar. Eentje die ik je, mocht je ook richting Amersfoort willen verhuizen, oprecht heel erg kan aanraden.
Huisje, boompje, geen baby
Een van mijn eerste gedachten toen we hoorden dat onze IVF/PGD poging mislukt was: oh nee, het huis. Het fucking huis in een fucking gezinsbuurt met een fucking kinderkamer. We zouden het traject succesvol afronden en ik zou zwanger zijn als we de sleutel zouden krijgen. Maar niets is minder waar. Ik zag er even heel erg tegenop.
Het ziekenhuistraject en alles eromheen – van voorbereidingen tot de wachttijd en de afhankelijkheid – houdt je zo binnen. In je lijf, in je hoofd en in je huis. Dit huis en de verhuizing naar een nieuwe stad zorgt – naast af en toe een zenuwinzinking – ervoor dat we weer een beetje op avontuur willen gaan. Samen erop uit.
Dit is goed.
Veel liefs en wie weet tot gauw voor een nieuwe blogpost! <3
Je blog bleef altijd staan in mijn lijstje op Bloglovin, dus nu je weer iets hebt gepost heb ik het ook meteen gezien. Ik vind het zo naar (en ik heb het gevoel dat dat woord zelfs nog niet de helft dekt) wat jullie meemaken. Echt. Ik wou dat ik iets kon doen om te helpen, maar dat kan ik helaas niet.
Tegelijkertijd ben ik ook blij dat jullie een huis hebben gekocht, wat wel een positieve mijlpaal is. Zoveel verschillende emoties, zoveel dat op je afkomt. Ik heb er alle respect voor met hoe jullie ermee omgaan. Ik denk dat dit aartsmoeilijk moet zijn. Knuffels aan jullie beide <3
Auteur
Oh yes wat superleuk ook weer zo’n reactie. AAh ik heb het gemist! Je lieve woorden <3 Dank! Vooral nu toch wel blijheid wat overheerst. En dat is wel fijn. Hoera voor het bloggen trouwens. Heb weer allemaal ideetjes!
Ik heb er nog geen moment over gedacht om je blog uit mijn lijst van feedly te halen. Ik was aangenaam verrast om je naam te zien staan. Ik heb begin dit jaar Instagram uit mijn leven gehaald en wist dus niks meer over jou en je leven… Wat een grote teleurstelling dat jullie kinderwens nog niet in vervulling mag gaan. Blijven hoop koesteren op een succesvolle afloop… Wel een gemeende proficiat met de aankoop van jullie huis! Een nieuw hoofsdtuk kan beginnen!
Auteur
Zo zie je maar weer. Niet meer stoppen met bloggen. Bij deze! Het was me wat, het afgelopen jaar. Man man man. Maar ik ben er nog, alive and kicking :) Dankjewel dat je mijn blog al die tijd niet uit je lijstje hebt gehaald. Dat is pas een échte fan. Onbeschrijfelijk geweldig!
Wat fijn om weer een blog van je te lezen Melle! Ik leef met jullie mee en ben blij te lezen dat jullie zin hebben in jullie nieuwe avontuur in Amersfoort! Veel liefs!
Auteur
Dankjewel voor je reactie en hoera voor deze nieuwe blog. Dat er nog maar velen mogen volgen, bij voorkeur inclusief leuke reacties van jou :)
Tof om weer een blog van je te lezen! Ik vind het heel mooi dat je zo open bent over jullie IVF/PGD-traject, ook al is het heel verdrietig dat deze poging mislukt is. Ik volg het met extra interesse omdat de kans bestaat dat wij in de toekomst ook een PGD-traject in zouden moeten.
Gefeliciteerd met jullie nieuwe huis!
Auteur
Dankjewel voor je lieve reactie. Naar dat jullie ook zo’n traject in moeten. Ik bedoel, het is vast allemaal voor een goed doel maar niemand doet PGD voor zijn plezier. Ik hoop dat je wat aan mijn ervaring hebt. Heb er wel veel op insta over gedeeld. Wie weet gaan we er nog een keer voor. Voor nu wil ik het vooral even laten rusten. Even geen polonaise aan mijn lijf. Fijne dag! <3
Melle Melle Melle ik ben zo blij dat je er weer bent! Ik heb dit plekje gemist denk ik. Wat fijn om wat meer te lezen over jou, jullie. Heel mooi hoe open je over het traject bent, ook al voelt het soms ook oncomfortabel. Ik heb werkelijk geen idee hoe zoiets in zijn werk gaat dus ik ben blij dat ik er wat meer van weet nu. Ik wist bijvoorbeeld helemaal niet dat het met een wachtlijst was. Dat lijkt me zo zwaar.
Jullie huis lijkt echt een soort van nieuw begin. Zo spannend allemaal! Toen wij ons huis kochten waren we ook heel erg in onze nopjes en dan toch ook een klein beetje in paniek. Wat nu?! Haha. Het is helemaal goed gekomen. Het is fijn iets te hebben wat echt helemaal van jezelf is. Ik leef heel erg met jullie mee en ik wens jullie alle geluk, moed en liefs van de wereld.
Auteur
Jaa hoera! Ik heb wel een paar ideetjes dus wie weet komende maandag weer een blogje :) Met IVF is er wel een wachtlijst maar vooral door het stukje PGD is dat ingewikkeld ivm planningen en dergelijke. Dus ja, precies zoals je zegt. Slopend dat afhankelijke gevoel. Het laat je zo ‘on hold’ staan. Dat we nu een huis hebben gekocht voelt daardoor wel extra yolo :)
En hahaha dat is echt zó herkenbaar wat je schrijft! Blij én paniek tegelijk. Wat hebben we NU weer gedaan. En gefeliciteerd met de állergrootste schuld van je leven he, joe! Komende dinsdag krijgen we de sleutel. Dan gaan we er weer voor het eerst zijn sinds de bezichtiging. Vet spannend!
Hoera, een nieuwe blog van Melle! Ik ben afgelopen jaar wel af en toe op je Instagram blijven kijken hoe het ging, dus ik had ook de foto’s en berichten over het IVF project gezien… Wat een enorme tegenslag!
Het nieuwe huis in Amersfoort klinkt wel als een nieuw pad. Hopelijk kunnen jullie er snel in :-)
Auteur
Dankjewel voor je reactie. Zo lief! En ja gaat echt snel. Volgende week krijgen we (al) de sleutel. AAH!
Wat schrijf je toch heerlijk Melle! Welkom terug! Ik leef enorm met jullie mee, en hoop dan ook dat jullie alsnog heel erg kunnen genieten van de hele leuke dingen zoals het inrichten van jullie eigen huis! En dan duim ik heel hard dat jullie in de positieve sferen mogen blijven en de rest ook volgt!
Auteur
Echt superlief Paulien! Inmiddels zijn we verhuisd en is ons huis zo goed als af. Nog wel wat op te ruimen en in te richten maar dat hebben we deze week even op pauze gezet ;) Het geeft absoluut positieve sferen. Dankjewel voor het meeleven! <3
Lieve lieve Melle,
Ik heb al een tijdje je blog niet geopend en zag dit bericht toen staan. Brok in mijn keel en veel emotie. Zeker na het lezen dat je tijdens een punctie zo ontzettend veel pijn hebt ervaren dat je er misschien niet meer was. Oef… Dat kwam hard binnen. Lieverd, wat een tegenslagen en wat heb jij al veel moeten mee maken als mens. Zo oneerlijk, zo onrechtvaardig als je zo’n grote hartewens hebt.
Ik kan ook weinig doen maar je wel veel kracht, liefde en hoop toewensen. Ik heb al vaker kaarsjes en wierrook voor je gebrand bij het lezen van een verdrietig berichtje, en vanavond doe ik dat weer.
Een iets vrolijker noot; ik vind het echt heel leuk dat je in Amersfoort bent gaan wonen. Met mijn toemalige vriend ben ik er een paar jaar terug geweest en we hebben ons heerlijk vermaakt tussen alle mooie steegjes, grachten, bloemen tegen muren en leuke barretjes en winkeltjes. Ook nog de toren beklommen met een gids van de vvv. Super leuk!