Sommige dingen, die moeten gewoon gedeeld worden. Die kunnen niet wachten tot morgen of volgende week. Netjes uitgewerkt en ingepland worden. Vanavond ben ik bij een lezing geweest over Storytelling georganiseerd door The Commversation. Over het verhaal in marketing. Maar ook over jou, over je eigen unieke verhaal, wat me altijd zo ontzettend intrigeert. Vol inspiratie kwam ik thuis. Hier moest ik nú iets over schrijven. Dat het dan al lang bedtijd is geweest, vergeet ik dan voor het gemak maar even.
Storytelling dus. Een avond over verhalen in marketing en in ons leven. Van de Why van Simon Sinek, jezelf voorstellen bij een zakelijke meeting tot de campagne video van IKEA. Mega interessant maar één ding is me echt bijgebleven. De heroes journey: de reis van de held.
Dat blijkt dus helemaal niet zo moeilijk te zijn. Er is zelfs zowaar een 12-stappenplan die elke held doormaakt. Van de proloog en het belangrijke moment van de oproep tot avontuur, tot de ster van de dag, de omslag en de dolk.
Na een korte oefening waarin we met elkaar besproken hadden wat onze eigen oproep tot avontuur was, wist ik het zeker. Dit bestaat niet alleen in films. Dit gaat over ons állemaal. We zijn allemaal de held in ons eigen verhaal.
Vaak zie je het pas als je terug kijkt. Wanneer alle puzzelstukjes op zijn plaats vallen en wanneer je opeens heel helder de rode draad ziet. Connecting the dots, zoals Steve Jobs dat zo mooi zei.
Daar is wel iets voor nodig. Het meest cruciale punt zit namelijk direct in het begin. De oproep tot avontuur. Dat moment waarop je achteraf pas ziet, hoeveel invloed het heeft gehad. Negatief of positief, een gevoel of een situatie.
Het moment dat ik afgewezen werd voor een functie waarvan ik dacht dat dit mijn droombaan zou zijn, omdat ik geen ervaring zou hebben met het plaatsen van content deed besluiten om deze blog te starten. Of toen ik vorig jaar mijn baan kwijt raakte, heb ik me nog nooit tegelijk zo rot en zo fijn gevoeld. Of wat dacht je van het moment dat ik besloot om alleen naar Kopenhagen te gaan. Het zijn állemaal momenten die achteraf zo bepalend waren voor alles wat daarna kwam. Het was mijn oproep voor avontuur, mijn wake-up call. Het begin van mijn heldenreis.
Dus voordat je straks weer iets anders gaat doen, denk dan nog eens terug. Aan dat moment waarop er iets gebeurde en jij dacht, dit is het. Dit is mijn kans. En bedenk dan ook eens hoe het nu is. Dat je wellicht al middenin je eigen heldenreis zit, zonder er bewust van te zijn! Ik weet zéker dat je er meerdere kunt bedenken en dat als je terug kijkt je al gauw ziet, dat je in jouw verhaal óók een held bent.
Wees niet bang. Volg je hart, doe waar je blij van wordt en word de held in je eigen verhaal. Ik zorg voor confetti langs de zijlijn.
PS: Ik weet niet zo goed waarom ik deze foto heb gekozen. Maar als ik zoals afgelopen maandag een heerlijk ontbijtje voor mijn neus heb staan, voel ik me hélemaal in mijn element. Dan kan ik de wereld aan, dan voel ik me écht een held.
Foto: Suzanne van Duijn
Aah, thanks weer voor een inspirerende quote. Mijn momenten waren toen het uitging met mijn vriend toentertijd. Dat opende echt mijn ogen. En kort daarna stapte ik voor het eerst in mijn eentje in een vliegtuig naar IJsland. Toen wist ik: ik kan alles aan en dit is nog maar het begin van alle toffe avonturen!
Auteur
O wauw, wat méga bijzonder! Dat zo’n naar moment je uiteindelijk zo veel moois oplevert. Dankjewel dat je dat deelt! <3
Echt zo grappig. Ik ben hier namelijk sinds twee weken bezig voor mijn bedrijf. Wat is mijn verhaal en waarom maak ik het verschil. Voor mijn blog weet ik exact het punt waarop alles veranderde en dat drijft mij ook iedere dag om weer te leven zoals ik nu leef en de beslissingen te maken die ik maak. Dat is het verlies van mijn moeder geweest: het feit dat ik haar niet meer heb en dat ik nooit meer de dingen zal ervaren met haar die elke vrouw van mijn leeftijd wil ervaren met haar moeder. Ik wil dat zij trots kan zijn op wie ik ben en wat ik doe. De realisatie dat niet alles vanzelfsprekend is, maakt mij tot de persoon die ik ben en dat ik 200% waardeer wat ik heb en wat ik doe. Heel mooi geschreven. Denk dat je hier veel mensen mee helpt: juist omdat je verhaal een onderdeel is van hoe je jouw bezoekers op je blog kunt aanspreken.
Auteur
Deisy, echt hoor. KIPPENVEL! Want ondanks dat ik dit al meerdere keren heb gelezen op je blog en we hebben het er ook wel over gehad, raakt het me elke keer zo! Ik vind het echt mega inspirerend. Dankjewel dat je dat wilt delen! En dat is ook direct jouw kracht. Je bent open, lief, inspirerend en weet wat je wilt. GO YOU! Je bent een held <3
Mooi om te lezen meid! Een punt wat voor mij wel voor een keerpunt zorgde was dat mijn ziekte zoveel grip op mij kreeg dat ik moest stoppen met onder ander mijn studie. Uiteindelijk zorgde dit in eerste instantie voor een diep dal, waar ik uiteindelijk gelukkig weer uitgeklommen ben.
Auteur
Ik denk dat je blik op de wereld ook wel heel bijzonder is. Dat je wel ook inziet dat je eruit bent geklommen én dat het een keerpunt was. Want zoals elk heldenverhaal gaat het na het keerpunt steeds een stapje beter :) Wellicht goed om te onthouden. Zet m op!
“Wees niet bang. Volg je hart, doe waar je blij van wordt en wordt de held in je eigen verhaal. Ik zorg voor confetti langs de zijlijn.”.
Mag ik er op wijzen dat ik hetzelfde truitje heb en dat liefkozend mijn confetti truitje noem en hem aan doe als ik vind dat ik een feestdagje heb? :D
Wat een prachtig verhaal heb je geschreven!
Auteur
OO jaa wat goed! Dat is ook precies waarom ik dit truitje wilde. Ik zag ‘m voorbij komen en dacht direct, dit is het moment om een blij moment nét wat meer kracht bij te zetten. JAAAA! :) <3
Voor mij zijn er ook een paar van dat soort punten geweest, de een heftiger dan de ander. Die keer dat mijn man een zelfmoordpoging deed, en ik besefte dat ik nooit op een punt wilde komen dat ik niet meer door het zwart heen kon kijken tot op z’n minst donkergrijs, maakte dat ik me weer ging focussen op de kleine, maar oh zo mooie lichtpuntjes in mijn leven. En dat ik hulp ging zoeken, wat dingen ging verwerken die meer impact hadden dan ik eerder toe wilde geven (want wie wil nou toegeven dat die ene stomme juf je verder perfecte kindertijd verpest heeft?).
Of, korter geleden: die mensen bij de gemeente die me een stage/opleiding aanboden. Ze geloofden in mij, ook op een moment dat ik dat zelf niet deed, en ik waagde de gok en vertrouwde op hun inzicht. Heel blij dat ik dat gedaan heb …
Auteur
Wauw, wat een heftige momenten! Ik vind het echt bijzonder. Jouw heldenverhaal is echt ontzettend mooi en inspirerend! En dat van het toegeven van je kindertijd en dat soort dingen herken ik heel goed. Ik ben vroeger ook gepest maar wil gewoon niet toegeven dat er daardoor misschien dingen zijn gegaan zoals ze zijn gegaan. Hoe positief ook. En hoera dat je nu bij de gemeente mag werken. Maar ook de realisatie dat je ziet dat zij wel in jou geloofde op het moment dat je dat zelf niet deed. Dat vind ik misschien nog wel het allermooiste! Heel tof, go you! <3
Naast dat ik dit weer zo’n heerlijke glimlach-blog vind, vind ik je truitje en de foto ook zooooo leuk! Hallo leuke Melle!
Auteur
Hallooo mega leuke Irma! Dankjewel voor het lezen, voor je lieve complimenten en voor je reactie <3
Ik kan zo wel een paar momenten bedenken ja ;) Ik vind vooral het enthousiasme dat uit deze post knalt aanstekelijk! Werkelijk waar Melle, het druipt er gewoon van af en dat werkt heel erg motiverend! Ik vind je artikels altijd zo fijn omdat ze eigenlijk heel logische dingen aankaarten waar ik gewoon nooit op kom. Dan lees ik je blogjes en geef mezelf, bij wijze van spreken, een knal voor m’n kop omdat ik het niet zelf bedacht heb. Zo simpel kunnen de dingen zijn, je moet er gewoon soms op gewezen worden en dat heb jij toch echt wel meerdere keren gedaan bij mij. En nu voel ik me ook wel een klein beetje een held omdat ik iets gedurfd heb wat ik nooit dacht te durven. Hoera! Nu ik je confettitruitje zie, ga ik binnenkort mijn confettijurk nog maar es aantrekken. Om te vieren!
Auteur
O wauw, ik voel je zo vereerd. Elke keer weer weet je me zo te raken. HOE DAN! <3 En inderdaad, trek die jurk maar vast aan dan gaan we het vieren!
Inspirerend! Dank je wel!
Auteur
En jij bedankt voor het lezen en voor je reactie! <3
Jaaaa zo leuk! Was een mooie avond! ❤️ Jij bent mijn held, hoor! #reisvandeheld
Auteur
Ooo lief! En jij de mijne! #komtdatevengoeduit
En je top is very ‘confetti-like’!! ;)
En als er één z’n persoonlijke verhaal goed weet te koppelen aan de boodschap, dan ben jij dat wel Melle! X
Auteur
Jaaa echt he, zet het wel kracht bij het hele verhaal :) En dankjewel! Ik merkte gisteren ook dat ik wel dingen herken. Dat het echt vanuit mijn gevoel gaat maar dat dat schijnbaar een techniek is van Storytelling. Yehees!
Mooi geschreven weer Melle! Het is weer goede stof tot nadenken. Ik snap precies waarom je deze foto hebt gekozen, het is een heerlijke foto van je! Zoveel vrolijkheid zit erin. En de keuze van je ontbijt in het begin van de week, bepaalt hoe de rest van je week verloopt.
Elke keuze die je maakt, bepaalt de rest van je leven. Tuurlijk zijn sommige keuzes wat meer van invloed dan de andere, maar elke keuze die jij zelf maakt (en niet door anderen laat maken of die door de tijd bepaald worden) daar kies je voor. En dat beinvloed weer alles. Ik vind dit zulke interessante materie! Heerlijk!
Auteur
Ik vind jouw insteek ook heel inspirerend! Over keuzes maken en wat jij er van maakt. En dat is zeker ook een heldenverhaal. Het hoeft niet perse een moment te zijn een situatie of wat ook wat extern wordt bepaald maar het kan ook vanuit jezelf komen. Mooi!
Inspirerend! Moet er ook weer even over nadenken… ik denk het moment dat ik besefte dat het over was tussen mijn ex en mij en ik alleen ging wonen. Toen veranderde er iets drastisch. Ik ging alleen backpacken 3 weken, ik ontmoette Jimmy, besloot mijn geliefde huis te verkopen en emigreerde naar Colombia. Ik heb hier meerdere job afwijzingen gehad, ook sommigen waarvan ik ze graag had gehad. Jimmy zegt altijd: het moest dan niet zo zijn, blijkbaar is er voor jou nog iets beters. En dat klopt altijd wel aardig haha
Auteur
Op dat moment is het dan zo moeilijk he, haha! Ik zie het helemaal voor me, dan staat hij daar bij een verdrietige jou met een blij hoofd te verkondigen dat het dan niet zo had moeten zijn. Op dat moment is dat misschien niet wat je wilt horen maar wel heel mooi dat je dat achteraf alsnog kunt inzien :)
Mooi!
Vorig jaar las ik The Why ook, dat heeft me toen zo geïnspireerd. Mijn hele bedrijfsverhaal (my story) is erop gebaseerd. En sindsdien is het ook niet meer veranderd, ik vind het nog steeds een mooi verhaal :-)
Auteur
Dat is echt méga inspirerend zeg, goed bezig! Zo wil ik het ooit ook eens heel duidelijk opschrijven. Dankjewel! <3
Supermooi dit! Het heeft denk ik ook veel te maken met je eigen held zijn en hoeveel dát je kan geven. Maar het is inderdaad ook heel mooi om erover na te denken zoals jij het beschrijft, je eigen avontuur, je eigen successen, je eigen superkrachten… ja, vind ik leuk!
Auteur
Jaaaa vind ik ook leuk! Jij zit er ook vol mee, met superkrachten dan (en positiviteit, en blijheid, en gezelligheid en kattenliefde en … :)) YEHEES!
Toen ik vorig schooljaar de eerste onzekere lessen in mijn nieuwe richting volgde. Ik was zo bang en bedacht dat ik misschien echt wel de verkeerde keuze had gemaakt. Maar langzaam aan besefte ik dat ik gelukkig was. Dat ik hier thuishoorde, dat creatief zijn en tekenen bij me hoort. Inmiddels ben ik na een jaar zo trots op mijn illustratieve tekenstijl! Als ik deze keuze niet had gemaakt, had ik nooit ontdekt hoe fijn ik illustratief tekenen vind! xxx
Auteur
O wauw, ik krijg er gewoon kippenvel van als ik het lees. Echt, méga inspirerend. Dankjewel voor het delen! Heel tof en go you! Zet ‘m op, dit voelt goed!
Dankjewel! Het voelt zeker goed, ik ben gelukkiger dan ik ooit geweest ben. Ik had vroeger door pesten faalangst, geloofde nooit in mezelf, had geen zelfvertrouwen en ben gewoon heel vaak gekrenkt geweest door anderen maar ook door mezelf. Dat soort dingen hebben nu eenmaal invloed op hoe je over jezelf denkt. Sinds ik deze opleiding doe, heb ik daar vrij weinig last van. Nog een reden waarom ik daar gelukkiger ben. Ik geloof in mezelf, ben blij met wie ik ben en heb bijna geen faalangst meer. Er zijn momenten dat ik de wereld aankan na een praktijkles, en ik zou dat gewoon niet willen missen. Dankjewel voor je inspirerende blogpost trouwens! xxx
Auteur
Wauw! Ik herken het zo erg! Ik vond mezelf nooit zo belangrijk, jezelf zijn? Nee, laat maar zitten. Maar sinds ik de coachopleiding gestart ben is er niets belangrijker dan jezelf goed kennen en jezelf zijn. Het helpt ontzettend om erin te geloven en ik voel gewoon dit dit hét moment is waarop ik dit zou moeten doen. Zie je, mega herkenbaar! Zo fijn om dit gevoel met jou te kunnen delen <3