Onzekerheid. Ik heb er de laatste tijd maar wat last van. Nadenken over mijn eigen onderneming, hoe ik mezelf in de markt ga zetten en dan heb ik het nog niet eens gehad over netwerken. Op deze momenten kom ik mezelf en mijn onzekerheid maar al te vaak tegen. Hoe zet ik me over die onzekerheid heen? En hoe doe jij dat?
Een tijdje geleden woonde ik een inspirerende avond van SmartUp Network bij. Een panelgesprek met twee inspiring influencers, helemaal in het teken van het bouwen van een merk. Na mooie verhalen, tips en trucs, was het tijd voor het moment waar ik stiekem altijd het meeste tegenop kijk. Netwerken. Want ja, als je daar toch bent, kun je maar beter van de gelegenheid gebruik maken. Hoe laat het ook was, hoe graag ik eigenlijk al naar huis wilde, ik besloot er toch voor te gaan. Ik vind het concept van SmartUp Network en de powersessies die SmartUp Network organiseert ontzettend interessant. En het lijkt me dan ook geweldig om zelf hier een bijdrage aan te kunnen leveren in de toekomst door me als coach aan te sluiten.
Ik schraapte mijn moed bij elkaar en ging staan bij een van de organisatoren van de avond. Het voelde een beetje ongemakkelijk, want ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen. Ik vertelde over mijn blog en dat ik nu in opleiding tot coach ben. Over mijn plannen en de toekomst en hoe tof het me leek om wellicht ook een keer een programmaonderdeel te verzorgen. Het ging best oké. Totdat ik heel spontaan zoiets zei als dat ik mensen zocht om mee te oefenen. Shit. Dat kwam er dus wat stommer uit dan ik had bedacht. Ik bedoelde een eerste stap, om vanuit daar verder te bouwen, maar in plaats daarvan kwam het voor mijn gevoel over alsof ik op haar publiek, die ze zelf had opgebouwd, wilde oefenen. Niet oké.
Ondanks dat vroeg ze nog of ik een kaartje had – check – en zei ze dat ik haar maar even moest mailen om te kijken wat we konden doen. Dat vond ik echt onwijs lief, maar stiekem was ik door mijn eigen ‘blunder’ zo onzeker geworden dat ik dacht: ik laat het voorlopig hierbij. Hoe moet ik ooit nog haar overtuigen dat ik niet wil oefenen, maar er echt wel klaar voor ben? En daarover gesproken. Ben ik dat al?
Die akelige onzekerheid. Het zette me de afgelopen tijd behoorlijk aan het denken. Wanneer geef je jezelf een bepaalde titel? Een diploma op zak blijkt ook als ik zo mijn omgeving vraag toch best een goede uitkomst te zijn. Maar steeds meer begint het tot me door te dringen dat het écht uit mezelf moet komen. Als ik het voel, van mijn tenen tot mijn kruin dat ik het kan, dan kan ik het. Dan is het zo. Maar ja, wanneer is dat en wat heb ik ervoor nodig om mjn onzekerheid aan de kant te zetten?
Het was dinsdagochtend. Ik werd wakker, pakte mijn telefoon en zag een mailtje. De organisator van het event wist nog dat ik haar aan had gesproken en het leek haar leuk om af te spreken om eens te brainstormen samen.
Dit is het moment, dacht ik nog. Make your day.
Be bold, my love, be bold. Gewoon ownen dat je ergens voor staat. En dat kan dan als bluffen aan voelen maar you bet ya dat je meer wijsheid en awesome bezit dan je denkt.
Heb een fijne week, Melle! <3
Auteur
LIEF! Dankjewel, jij ook! <3 Het doet me denken aan 'act the way you want to feel' uit The Happiness Project. Dat gaat meer over je gelukkig en blij voelen maar misschien geldt het ook gewoon voor onzekerheid. YES!
And in a way denk ik dat het best gezond is je af en toe onzeker te voelen. Gaat er meer om hoe je ermee omgaat. Kus!
Daar geldt het zeker voor! Dat is op zoveel van toepassing! Ik kan me helemaal voorstellen hoe je je voelde. Haha ik zou er ook zoiets uitflappen. En dan achteraf: dju! Maar goed, het is toch goedgekomen :) en af en toe moet je maar gewoon even om jezelf kunnen lachen. En ik wil toch ook nog even zeggen dat ik superveel bewondering voor je heb! Je bent supergoed bezig Melle! ❤
Auteur
Zeker gezond om je af en toe onzeker te voelen. Het is inderdaad dat moment waarop ik me het realiseer en dan kijk wat ik eraan kan doen om het beter te maken. Maar goed, op zo’n moment realiseerde ik me het wel en daarna was het dus echt een moment van o, shoot. Of zoals jij zegt Irene, DJU! Mooi :) Dank voor jullie mooie reacties, het doet me echt ontzettend goed <3
Herkenbaar Melle! Wat heb je dit weer fijn verwoord, ik vind dat jij echt wel mag laten zien wat/wie je bent, je bent een topper!
Auteur
Wat fijn dat het herkenbaar voor je is. Laten we er gewoon samen voor gaan. YAY!
Hou je dan maar vast girlboss want die onzekerheden worden alleen maar erger in het begin als je voor jezelf begint haha ;-) Althans zo heb ik dat ervaren. Ik twijfelde echt serieus aan alles, maar vooral of ik wel de kwaliteiten had. En nog heb ik er soms last van hoor. Hoort echt bij het proces van iets nieuws en ongemakkelijks doen. En dat is de reden waarom veel mensen het opgeven. Maar als je door blijft zetten dan weet ik zeker dat het goed gaat komen topper.
Auteur
Ergens vind ik het wel geruststellend, dat je schrijft dat het bij het proces hoort en dat je schrijft dat het voor jou herkenbaar is :) Dat schept een band <3
Wat fijn dat ze je belde!
Ik kan me voorstellen dat het je onzeker maakte. Tegelijkertijd weet ik uit ervaring (opgebouwd door jarenlange onzekerheid en vervolgens toch maar proberen) dat dingen bij andere mensen nooit zo fout overkomen als ze in je eigen oren klinken.
Zou jij misschien een keer mee willen doen met mijn ZZP’er-rubriek (die heb ik elke zaterdag)? Daar zijn dit soort verhalen echt heel mooi voor. De onzekerheden en dan toch die stap zetten!
Auteur
Echt he! En dat denk ik ook wel. Vooral omdat zij mij mailde inderdaad. Goed om af en toe te onthouden. Dat relativeert de boel wel :) En natuurlijk! Stuur je me een mailtje met details – melle@thankgoditismonday.nl – dan ga ik ermee aan de slag :)
ah het hoort erbij en helaas hebben veel vrouwen er last van, je moet die drempel even over en dan geef je het allemaal sneller een plekje
Auteur
Die drempel over, zo herkenbaar! Maar het lukt hoor, beetje ongemakkelijk maar toch :)
Weet je? Het is zó herkenbaar om te schrikken van wat je zelf ineens zei, zonder dat je daar echt over nadacht. Gelijk de angst hebben dat je iets stoms hebt gezegd en dat, in jouw geval, zo’n organisator je gelijk raar vindt oid. Maar het is dus echt 9 van de 10 keer zo dat dit soort spontane uitspraken júist goed uitpakken. Althans, dat is mijn ervaring haha. Ik vind het heel tof voor je dat ze weer contact met je zocht en dat jullie gaan brainstormen. Goed gedaan girl!!!
Auteur
Daar ben ik inderdaad wel achter gekomen :) Een hele bijzondere gewaarwording maar yeehees zo tof!
Als je iets wilt en ervoor gaat, komt het zeker goed <3 En dit weet ik uit eigen ervaringen en het is zo mooi als het allemaal samenvalt!
Auteur
Daar geloof ik ook in. Aan het willen ligt het niet, aan het daadwerkelijk doen wel een beetje ;) Het is inderdaad net wat je zegt, als je het wel doet en het valt allemaal samen dan is dat echt magisch!
You go girl!
Auteur
Woop Woop :)
Ik vind het al stoer dat je daar überhaupt bent geweest! ‘Gewoon doen’ blijft dan toch het beste advies he, haha.
Auteur
Echt, absoluut. Note to self dit :)
Inspirerend! Heel herkenbaar, iets waar ik ook nog steeds last van heb. Vooral onzekerheid over mijn eigen kunnen. Dingen zien als niets terwijl het wel iets is. Iets dat ik kan. Al doende leert men :)
Auteur
Het was ergens vorig jaar dat een toenmalige collega tegen me zei dat webredacteur zijn echt niet iets wat iedereen kon. Voor mij was het zo vanzelfsprekend en ‘helemaal niet moeilijk’ en ‘dat doe je toch zo even’ maar voor andere mensen is dat dus wel zo. Even een realisatiemomentje van, o ja! Dat wat jij beschrijft, dat het voor jou misschien niets is maar voor iemand anders van heel veel waarde is. Echt!
Klinkt alsof je super goed op weg bent naar een succesvolle toekomst als coach, Melle!
Auteur
Oo lief! Dankjewel :) Kom je als het zo ver is ook een keer langs? Dat zou tof zijn :) Liefs!
Uiteindelijk gaat het er ook om dat je het gewoon doet! Gewoon trots zijn op wie je bent en waar je voor staat, want dan geef je die onzekerheid eigenlijk gewoon het nakijken. In your face!
Auteur
HOPPA! Echt he, gewoon cold turkey afscheid nemen van dat stukje onzekerheid. FIJN!