Column | De kunst van het nietsdoen

Door Cathelijn | Wij ambitieuze twintigers leiden natuurlijk een druk bestaan. We willen presteren op werk, een paar uurtjes sporten tussendoor en graag een reteboeiend sociaal leven. Ontspanning is niet iets wat op de planning staat, op de sporadische vakantiedagen na. Maar laten we wel wezen; vaak loop je je benen uit je lijf op zo’n stedentrip (omdat je natuurlijk de hele stad gezien moet hebben) of blijf je toch elke avond weer iets te lang après-skiën. En tja, elke backpacker weet dat ziplinen over de oerbossen van Costa Rica geen ontspanning is. Kortom: eenmaal weer thuis ben je KAPOT.

Echt ontspannen en even helemaal nietsdoen, doen er maar weinig. Het is tenslotte ook een kunst; nietsdoen. Ja geloof het of niet, het is echt een ‘kunst.’ Schrijver Theo Fischer schreef zelfs er een boek over. En ik kan je vertellen: ik heb het geprobeerd. In de tuin. Op een stoel. Voor me uitstarend. Volgens Fischer moet je niet denken aan het verleden of de toekomst, maar louter aan het heden. Na vijf minuten had ik het aantal vogels geteld, waarvan nummer vier wat kak doneerde aan onze tuin. Zelfs met ogen dicht was ik snel van mijn à propos door een knoeperd van een hommel met zijn bromorkest.

Nou sorry Fischer, adieu met je theorie. Je kan de boom in. Ik excelleer niet in stilstaan en enkel puur ‘voelen’ en ‘luisteren’ naar mezelf. Hell, I don’t even know what that means. En dat vind ik dikke prima. Je bent jong en je wilt wat. En ‘nietsdoen’ kan altijd nog. Dat houd ik bij dezen in petto voor dagen dat ik rondloop met praktische stappers, driekwart kaki-broeken en een zonneklep. Dagen dat ik mopper over de kikkererwtensoep die potverdikkie al lauw uit de gaarkeuken kwam. Dagen waarop ik ‘fuck’, ‘shit’ en ‘helemaal kut’ daadwerkelijk heb vervangen voor ‘potverdikkie.’ En waarop rummikub en Bingo-avond behoren tot de orde van de dag.

Het is een interessante levensfilosofie ‘De kunst van het nietsdoen.’ Maar man, waarom zou je? Er is juist zo ontiegelijk veel (leuks) te doen! En ja hoooi, dan ga je toch niet zitten ‘nietsen?’

Dit is Cathelijn. 25 lentes jong en werkzaam als Webeditor bij TravelBird. Schrijven en reizen zijn haar grootste passies. Met Cathelijn zul je je dan ook nooit vervelen. “Ik ben erbij!” roept ze altijd vol enthousiasme als je vraagt of ze ergens mee naartoe gaat. Zelfs als ze niet eens weet wat er op de planning staat. Met een grote dosis sarcasme, zelfspot en humor schrijft ze om de week een column over de dilemmas van een twintiger.