Vrijdag Kiekdag | Vakantie, tandpasta op je voorhoofd en zo ging het coachexamen

Een tijdje geleden dacht ik dacht ik dat het wel een goed idee zou zijn om gewoon een weekje vrij te nemen als ik vrijdag mijn coachexamen zou hebben gehad. Zonder plan gewoon lekker een beetje thuis aanrommelen, bloggen, nou ja, dat soort dingen. In gedachten ging mijn vakantie nog helemaal volgens plan. De dingen die ik heb gedaan vond ik heel leuk maar tegelijkertijd voel ik nog best wel onrust van de dagelijkse dingen. Tot ik gisterochtend opeens bedacht dat het vandaag donderdag was en dat ik dus een weekoverzicht moest gaan maken. Wait what? Hoe is dat opeens zo snel gegaan! De beste vakanties zijn dat je niet meer weet welke dag het is. Dus in dat geval is mijn missie alsnog geslaagd :)

Vrijdag was de allerlaatste dag van mijn coachopleiding. Iets wat velen niet is ontgaan: ik ben echt overspoeld met zoveel lieve berichtjes met succeswensen (én plezier, JAA!). In de auto deelde ik met Mandie nog even mijn zenuwen en spraken we nog even de laatste dingen door. We moesten die dag extra vroeg op om op tijd in Arnhem te zijn. Toen we de stad in reden werden we verwelkomd door deze mooie lucht. Op de foto komt het wat onheilspellend over, maar het was stiekem heel mooi en eigenlijk niet op foto te vatten.

Eenmaal op locatie was het een drukte van belang. Niet alleen qua mensen, maar ook de energie die er hing maakte me direct wakker. Het was voor iedereen examen. Voor de acteurs, voor de coaches, maar de examinatoren vonden het klaarblijkelijk ook spannend. Al was het alleen al dat de planning van verschillende rondes zo goed en soepel mogelijk moest verlopen. Een laatste zenuwplasje werd gepleegd voordat het feest kon beginnen.

Om half 10 kwam ze binnen. Marijke, een 35-jarige jonge vrouw die na drie burn-outs een wens had om een kledingwinkel te beginnen. Maar hoe dan? Ze had veel talent en ze kreeg wel veel energie van het idee, maar de stap om het echt te doen en alles wat daarbij komt kijken vond ze ontzettend spannend. Daarnaast had ze het gevoel dat iedereen om haar heen het al had gemaakt en zij als enige nog steeds niet. Ze kwam binnen met een best wel praktische vraag over hoe ze dat nou eigenlijk moest doen en ze zocht een persoon die objectief kon zeggen of het een goed idee was of niet. Maar eigenlijk schuilde daar meer achter. Het was een ontzettend fijn gesprek en ik was zo ZO blij dat Lennie, de acteur met wie ik al vaker had geoefend, Marijke speelde.

Aan het einde van het gesprek liet ik Marijke een kaartje trekken. Iets om mee te nemen naar huis naar aanleiding van het gesprek. En wauw, het was preciés waar we het over hadden. Je hoeft alleen maar te zijn. Laat al die andere mensen maar lekker gaan. Het was zo mooi!

Na een half uur was het gesprek klaar, vulde ik het formulier in en besefte ik me dat het nu gewoon klaar was. Dit was het, waar ik me al die tijd zo druk om had gemaakt. Ik was ontzettend blij met hoe het was gegaan maar ik merkte dat mijn zelfvertrouwen naarmate de tijd verstreek, steeds een beetje minder werd.

Na het examen was het tijd voor de nodige nabesprekingen, thee en koekjes. Een van de trainers had zijn hond meegenomen. Nu ben ik natuurlijk meer een kattenmens maar tegen zo’n lieverd die gezellig bij je komt zitten en knuffelen kun je toch geen nee zeggen. Dat ding wat hij om zijn nek heeft is trouwens de nieuwe lampenkap. Best diervriendelijk!

Ik geloof dat ik werkelijk elke emotie die bestaat die dag heb gevoeld. Van spanning tot vertrouwen en van onzekerheid tot euforie. Het was gek en spannend, fijn en leuk tegelijk. Toen de uitslag er was, was ik méga blij! Uiteindelijk gaat het erom dat de beide gesprekspartners op een lijn zitten en dat was heel erg het geval. Ik merkte dat het een bepaalde bevestiging was die ik nodig had en dat was heel fijn. Op de foto sta ik heel blij samen met Mandie, mijn coach buddy waar ik uren mee in de auto heb gezeten en zo veel mee heb gedeeld. Ik ben echt onwijs blij dat ik haar heb ontmoet tijdens de opleiding.

Bij de diploma-uitreiking kregen we allemaal een roos die we mochten weggeven aan een persoon die tijdens je opleiding een belangrijke rol heeft gespeeld. Je kunt wel raden naar wie mijn roos is gegaan ♡.

Stephan was zooooo lief! Toen ik thuis kwam stond hij bij de voordeur met een bloemetje én had hij heel lekker gekookt.

Zaterdag was dan stiekem echt mijn vakantie in gegaan. Tenminste zo voelde dat wel. Na het coachexamen was er niets meer om (voorlopig) zenuwachtig voor te zijn.

FLEUR IN HAAR MANDJE KIJK HOE LIIEEFF ♡♡

Your face when you burn your voorhoofd with the krultang.

Dit weekend waren mijn ouders 30 jaar getrouwd. HOERA! In dat kader (en voor Sinterkerst en Nieuw) gingen we met het gezin een nachtje weg. Dus ik dacht, laat ik me even opdoffen. Het ging best heel goed totdat ik met mijn krultang mijn voorhoofd verbrandde. Tandpasta was echt mijn redding! Maar goed, uiteindelijk wilde ik niet zo de deur uit en nu loop ik dus alsnog met een leuke korst op mijn voorhoofd. Eh. oeps?

We hadden met zijn allen een dinerbon gekocht en die pakte ik net voordat we weg gingen nog even in.

De twee rozen die ik tijdens de diploma-uitreiking heb gekregen van twee hele lieve mensen, pakte ik in om op mijn beurt te geven aan mijn ouders. Zij zijn er altijd, onvoorwaardelijk voor mij. Ook tijdens de opleiding. Toen Stephan zo bij het stoplicht stond te wachten smolt ik een beetje, zo lief!

Met de trein gingen we naar Apeldoorn waar we mee konden rijden naar Hotel Avegoor. HALLO!

Het was een heel mooi hotel, helemaal in kerststijl en met zijn allen even helemaal weg. We genoten van de gezelligheid, van elkaar, van lekker dineren met elkaar, van met zijn allen zwemmen en in de sauna zitten en met een roezig hoofd lekker slapen.

O en hoera jongens, voor hotel ontbijt! ZO ZO ZO LEKKER! Dit was pas de eerste ronde, dat snap je. Lekker lang tafelen, lekker kletsen, ooo jaaaa! Na het ontbijt hebben we gewandeld rondom het hotel en nog een beetje gewinkeld in Arnhem. Daar schoven we aan bij een superleuk winkeltje én koffietentje Bos en Heij waar ik de beste tosti ooit heb gegeten.

Maandag was het zo ver, we gingen een winnaar kiezen van de Secret Santa winactie. Ik vind dat altijd zo moeilijk! Meestal gebruik ik een ‘random name picker’ maar er blijken zelfs plug-ins te zijn voor WordPress. Super handig! De winnaar was Jessica. Zij won het pakket van Romy. Hiep hoera! Voor de gelegenheid maakte ik inclusief de nodige dosis confetti een filmpje voor Instagram.

Oeh ja, helemaal vergeten te vertellen. Stephan was zondag jarig. HOERAA! En daarom had hij – stiekem die week daarvoor al want ja, halloooo – een tosti ijzer gekregen. De cadeautjes worden lekker praktisch naarmate je ouder wordt, zullen we maar zeggen. Toevallig kwam het wel goed uit, aangezien hij zonder baan thuis zit. Deze week hebben we de hele week genoten van tosti’s! En een keer raden welke tosti ik de hele week al namaak. Die van Bos en Heij met geitenkaas, een beetje honing en tijm. ZO LEKKER!

Deze geweldige powerbank kwam al voorbij in mijn blogpost vol cadeautips en toen ik hem een tijdje later voorbij zag komen op de blog van Maris MOEST ik hem wel hebben. Via ome Ali heb ik hem gekocht. En mijn hemel, hij is ZO LEUK! Of hij het nou echt goed doet, daar ben ik nog niet over uit. Maar goed, het is een unicorn. Dus ja, het maakt ook eigenlijk niet uit.

Meer revolutionairs op de maandag. Netflix! Juist. Ik kijk dus nooit tv en stiekem ook geen series. Daar is deze week wel verandering in gekomen. Tijdens het sporten kijk ik nu naar Nashville. Ofwel, een serie over het Volendam van Amerika. Best vermakelijk. Oh en Stephan en ik zijn begonnen met The OA. DIE MOET JE ECHT ZIEN! Mijn hemel, zo goed! Echt heel erg spannend en mooi en gek en bizar en raar en geweldig en … Niet echt bingewatch materiaal want na elke aflevering van een uur moet je echt weer even op adem komen. We zijn nu halverwege het seizoen.

Over series gesproken. Twee vriendinnen – waarvan eentje me Nashville tipte – hebben sinds kort een blog over series. Echt méga leuk en mooi geworden. Je kunt ze volgen via vrouwendievanserieshouden.nl.

Dinsdagochtend sprong ik op de fiets naar Amstelveen om daar samen met Shirley lekker te ontbijten. Gevalletje ‘we kunnen niet kiezen’ dus vandaar lekker drie ontbijtjes om met zijn tweeën lekker op te smikkelen.

Na het ontbijtje nog een Amstelveen in. Shirley moest nog wat kerstinkopen doen en ja, dat is best gezellig om nog even langer te kletsen. We maakte nog outfit foto’s die je als het goed is vandaag op haar blog kunt bewonderen én lieten een mevrouw ons op de foto zetten met deze gigantische beer. Gewoon, omdat het kan. Het was echt heel gezellig!

Ik fietste naar huis, at een tosti – what else is new – en fietste toen door naar #workmode. Ik ging namelijk de sleutel ophalen. AAAH! Zo leuk dat ik uit enthousiasme daar geen foto’s heb gemaakt. Na die tijd was ik helemaal in de zevende hemel en ging ik nog even langs de Hema. Ik kocht als een ware ondernemer – woop woop – een map om mijn administratie en brieven van de KvK, Belastingdienst en #workmode in te stoppen. Shit got real!

Nog even – in het donker – een foto gemaakt van het welkomspakketje. Ik heb er echt heel veel zin in! Vanaf januari kun je me dus regelmatig vinden bij #workmode. Oeh en in dat kader heb nog leuk nieuws, ik sta namelijk sinds gisteren op de site!

De eerste belastingaangifte is gedaan! Die moest uiteraard op de post. Mét washi tape.

Dit was woensdag! Samen met Stephan druk aan de slag, Knysna erbij te knuffelen, de mooie bloemen erbij, jaaa superleuk!

Woensdagmiddag trok ik aan het einde van de middag gauw mijn pyjama uit om bij de Hoxton af te spreken met Amber! We hebben allebei een voorliefde voor ontbijten en kennen elkaar via onze Instagramkanalen. Ze is sinds kort ook aangesloten bij Blog Society dus vandaar dat we toen weer aan het mailen waren. Toevallig was ze nu in Nederland – dit méga leuk en inspirerende mens is namelijk verhuisd naar Bangkok – dus daar moesten we gebruik van maken! Het was zo leuk! De tijd vloog voorbij. Echt heel bijzonder hoe zoiets kan klikken als je elkaar nog nooit hebt gezien.

Wanneer de weerstand daalt is deze combinatie onmisbaar. Citroen, verse gember, kaneel en een beetje honing. O en het is ook nog eens heel lekker!

HIEP HOERA! Gisteren was de dag dat ik mijn pakket op de bus ging doen. Wauw, het is echt een mega grote doos geworden die ik in het postkantoor ging inpakken. Om het helemaal compleet te maken had ik een zakje confetti meegenomen om dat vervolgens ongegeneerd over de cadeau’s heen te strooien. Het pakket is onderweg naar Renske – die via Romy had gewonnen – en ik ben heel benieuwd wat ze ervan gaat vinden! Ik kijk erg uit naar haar reactie én naar onze coachsessie die er natuurlijk ook in zat. YES!

Deze week staat in het teken van cardio. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik met het sporten aan moet. Even niet meer zo’n zin in spinning, of volle lesjes of krachttraining. Dus cardio – met een serie – it is! Ik had bedacht om deze vakantie élke dag te gaan en dat is gelukt! Behalve op dinsdag, toen ik naar Amstelveen was gefietst. Telt ook wel als cardio toch?

Toen ik naar huis liep na mijn sportsessie appte Stephan of ik zin had om in de Hallen te gaan eten en naar de film te gaan. Eh, JA! Superleuk en spontaan stapte we niet veel later op de fiets. Zo’n leuke avond en de film is wel een aanrader. Een goed verhaal, lekker veel bombast, wat echt bij zo’n bioscoopfilm past, en leuke grappige stukjes.

Iets gemist?

• Bestemming coach | IK BEN GESLAAGD!
  In deze blogpost vertel ik je alles over mijn hoogtepunten en wat ik de afgelopen maanden heb geleerd tijdens mijn de coachopleiding.
• Gevalletje, doe mij die maar | Sluit je aan voor #52blijemaandagen
  Vanaf januari elke maandag een mailtje met een opdracht, peptalk of denkvoer voor 52 blije maandagen. De inschrijving is NU geopend! #stuitermodusaan

Volgende week in de kiekdag

Kun je het geloven? Dit was alweer de een na laatste kiekdag van het jaar. WAUW! Zo bijzonder. Ik kan me ook geen donderdagavond meer voorstellen zonder het verzamelen van foto’s en het schrijven van deze blogpost. Het idee dat ik je elke week een beetje meeneem op avontuur en áltijd denk, oeh ik moet hier even een foto van maken zodat ik het je kan laten zien, is echt heel bijzonder.

De komende dagen staat in het teken van eten. Want ja, met kerst kan dat ook niet echt anders. We hebben een kerstdinertje hier, een kerstdinertje daar, een pannenkoekenfeestje en een gluweinfeestje. En dan natuurlijk nog oud & nieuw! Ik heb me daarom maar even aangemeld voor het spinningslesje van zaterdag. Als de juf net als vorig jaar een ware kerstles geeft ben ik zeer gelukkig. Met een beetje geluk lukt het nog om mee te zingen ook nog!

Ik wens je alvast onwijs fijne kerstdagen! Geniet ervan. Van het eten, van de mensen, van het samenzijn en van het leven. Gewoon, hoe het nu is. Komende maandag heb ik een leuke blogpost met allerlei filmtips gepland. Ik weet niet wat jullie doen, maar tweede kerstdag staat hier in het teken van pyjama en films!

Heel veel liefs en tot volgende week, de állerlaatste kiekdag van 2016!

Melle
@melle.bouwhuis