Het zijn de dingen die je eigenlijk altijd vraagt maar stiekem o zo akelig zijn om te horen als je werkloos bent. Dus lekker cliché en met een mega korrel zout; dingen die je liever niét hoort als je werkloos bent!
1. En, heb je al iets gevonden?
Nee nog stééds niet. Toen je dat gisteren vroeg óók al niet. Je gaat het snel horen, want als ik een nieuwe baan heb ga ik dat dus echt wel van de (digitale) daken schreeuwen. Joe!
2. Je solliciteert wel op veel verschillende banen. Is het niet handiger om wat meer te focussen? Weet je eigenlijk wel wat je wilt?
Nee. Jij? Daarnaast, ik ben een puppy die werkelijk álles leuk vind – oké bijna alles dan. Hoe en waarop moet ik dan focussen? *kwispelt vrolijk verder*
3. Alles gebeurt met een reden
Krijg ik dan straks ook met een reden een nieuwe baan?
4. Bigger and better things are coming!
Ik dacht dat de baan waarvoor ik nét ben afgewezen mijn droombaan was. Wordt het dan nóg beter?
5. De wereld ligt aan je voeten, je kunt álles doen. Dat is toch fijn?
Eh, weet je nog dat je bij geschiedenis een werkstuk moest maken over een zelf te bedenken onderwerp? Ja? Geen succes dus.
6. Hoe gaat het met je?
Op die paar halve paniekaanvallen per dag omdat ik niet weet wat ik met mijn leven aan moet na, supergoed.
7. Heb je daar op gesolliciteerd? Dat is écht onder je niveau.
De huur kunnen kunnen betalen en een dagbesteding hebben is op dit moment het perfecte niveau voor mij.
8. Lekker de hele dag niets doen. Heerlijk toch?
Netflix is mijn grootste vriend, ik lig de hele dag op de bank koekjes te eten en thee te drinken. Gaat het eigenlijk wel goed met jou? Jij werkt toch fulltime?
9. Wat staat er op je verlanglijstje?
Ik heb alles al wat mijn hartje begeert. O wacht. Een nieuwe baan?
Grrr herkenbaar inderdaad. Nog een cliché: “oja, been there done that. Je krijgt vast iets op je pad, net als ik” en dit bedoelt men vast goed, maar t kan zo ‘t verkeerde keelgat in schieten :p
Auteur
Haha nou inderdaad. Die is ook héél herkenbaar!
Zo, heel erg herkenbaar! Vooral de eerste vraag, al bedoelt iedereen die het vraagt het natuurlijk goed, het kan soms frustrerend zijn :) De hele dag ‘niets doen’ begint al snel te vervelen trouwens!
Auteur
Zo leuk dat je schrijft dat het herkenbaar voor je is! Dat geeft een burger moed! En thank god voor deze blog waar ik mijn tijd in kan steken :)
Jep, I know. Soms wilde ik bijna niet meer afspreken om de vragen die je dan zou krijgen! Het grappige is, dat wanneer je een baan hebt, niemand perse heel erg nieuwsgierig is naar je situatie, want dan valt het weer onder ‘gewoon werk’. Pas als je geen betaalde baan hebt (zo noem ik het liever, want je blog is toch ook werk? Zit genoeg tijd in!) zijn mensen beister nieuwsgierig naar je situatie. Ik denk, omdat veel mensen niet weten hoe het is en het eng vinden…stiekem dromen ze ervan haha
Auteur
Dat is een goed punt inderdaad. Vooral dat betaalde aspect geeft dat zorgelijke puntje en geef ze ongelijk, werk is natuurlijk ook deels nodig om je rekeningen te betalen. Voor jezelf beginnen en zoiets als geld verdienen met bloggen is natuurlijk ook wel heel gek voor de meeste mensen. Maar inderdaad, als ze het zelf kunnen loslaten, wie weet wat ze dan gaan ondernemen.
Hahaha JA zo herkenbaar, vooral ‘hoe gaat het met solliciteren, al iets gevonden?’ Eh nee, anders had ik het vast en zeker wel verteld ;-) En ‘wat wil je dan?’ Eh, weet ik veel, een baan misschien?
Auteur
Hahaha jaaa, doe mij die baan maar!
Klopt…deze zinnetjes heb ik ook echt vaak te horen gekregen. Echt super irritant! -x-
Auteur
Haha stiekem wel hè al is t vaak zo goed gedoeld.
Inderdaad, allemaal heel herkenbaar. Of als je op het punt staat je baan kwijt te raken gezellig de verhalen over de volgende geplande zomervakanties van collega’s aan te moeten horen. En natuurlijk de vraag: “En? Jij al iets geboekt?” Eh..neen, ik moet eerst maar eens afwachten wat mijn financiële situatie op dat moment zal zijn. Bovendien heb ik nu wel even wat anders aan mijn hoofd.
Auteur
Haha echt hè! Inderdaad. Gelukkig bestaat er nog zoiets als last minute iets boeken :)
Je zal dit voor je voeten gegooid krijgen :”Ja , op jouw leeftijd(52) vindt je niets meer , ga toch lekker vrijwilligerswerk doen
GRhumppfff…..ik ben mantelzorger, voorlees tante , overblijf buuf , koffie troel voor 2 bejaarde buren hoe veel vrijwillig is vrijwilligerswerk dan ?
Auteur
Dat is inderdaad niet echt aardig om te zeggen. Waarom niet inderdaad? Maar wel goed bezig zeg, al dat vrijwilligerswerk is al een fulltime baan op zich!
Een ander cliché: ‘Oh ben je nog maar enkele maanden aan het zoeken? Dat is helemaal nog niet zo lang! Ik had ook pas na 2 maanden een job’ (terwijl je zelf al veel langer aan het zoeken bent)
Auteur
Heeeel herkenbaar idd!
Dat van dat solliciteren onder je niveau hefet mij al enorm gefrustreerd. Veel recruiters hebben mij dat al gezegd. Nou meneer/mevrouw de recruiter met een goedbetaalde job en (wellicht) een firmawagen): ik werk om te leven en niet omgekeerd! Ik heb een inkomen nodig dat hoger ligt dan een degressieve uitkering! Natuurlijk ervaart men hier vaak een patstelling, want een recruiter die iemand overgekwalificeerd voor zich heeft, begint al snel te huiveren. Verveling zou kunnen toeslaan, gevestigde krachten zouden zich bedreigd kunnen voelen, eigenwijsheid zou kunnen optreden, recruiter zou kritiek van ZIJN baas kunnen krijgen, …
Maar dan moet ik toch nuanceren hoor: er is een verschil tussen niveau en potentieel. Je diploma straalt een hoeveelheid potentie uit, maar dat betekent niet dat je dat potentieel volledig benut. Je kan bijvoorbeeld veel kennis hebben of een doordachte logica, als je geen softskills bezit (in team werken, kritiek geven/ontvangen, …), presteer je niet beter dan een ongeschoold iemand. Je niveau ligt dus vaker lager dan je potentieel. Een recruiter lijkt enkel naar je potentieel te kijken, omdat hij van zijn baas die personen niet mag aannemen (trouwens, wat is het nut van een recruiter als zijn baas alle beslissingen neemt? Buiten een ondersteunende rol…)
Lekker de ganse dag niets doen? Vergeet het maar… Research doen, zorgvuldig CV’s en motivatiebrieven opstellen, naar beurzen gaan, selectiedagen, gesprekken, hier en daar vrijwilligerswerk om toch maar bezig te zijn en je CV wat aan te dikken (het beruchte ‘gat’ in het CV vermijden).
Solliciteren op verschillende banen? In het begin focus je op enkele sectoren, maar als succes uitblijft, ga je automatisch je blik verruimen. Je hebt toch een inkomen nodig?
Bigger and better things are coming? Ik had als werkloze ooit eens gesolliciteerd voor een assistentschap aan een universiteit. Ik volgde les aan die unief, ik had ook de betreffende vakken gevolgd, EN met uitstekende resultaten. Bovendien had ik reeds een jaar assistentschap achter de rug aan een andere unief. Op papier leek ik dus de perfecte kandidaat. Al snel bleek echter dat ik het niet ging worden, omdat er een ‘party-crasher’ was met een nog hoger diploma dan ik en met meer ervaring. Was me dat even een cooler zeg…
Maar kom, ik heb eindelijk terug een baan. Het is niet iets wat ik 10 jaar wil doen, mara het is iets.
Auteur
Wauw, wat een geweldige reactie heb je achtergelaten. Dankjewel! Herkenbaar he, al die dingen die mensen tegen je zeggen als je werkloos bent. Wat fijn dat je iets hebt gevonden, wie weet wat het je straks weer oplevert. Zet ‘m op en geniet!