Het is dat mijn blik toevallig op de bruine kaft met goude bladzijden valt. Dat het me de afgelopen jaren niet gelukt is om elke dag een vraag te beantwoorden – laat staan het een maand vol te houden – vergeten we voor het gemak maar even. Ik pak het boekje en blader naar de datum van vandaag: ”Is there something in your way? Can you move it?”. Het is inmiddels twee weken later en hoewel ik niet zeker weet of ik je een concreet antwoord kan geven, vind ik het maar wat leuk om erover te filosoferen. Op de fiets, in de trein, het moment nét voordat ik in slaap val of hier op mijn blog. Samen met jou. Introvert, much? Jup, that’s me.
Is there something in your way? Can you move it?
Is er op dit moment iets wat me in de weg staat? Of, laat ik de vraag stellen zoals ik hem interpreteer, staat er op dit moment iets in mijn weg naar geluk, succes of het behalen van een doel?
Ik denk het wel. Sterker nog – en dat klinkt misschien een beetje pessimistisch – ik denk dat er altijd wel iéts is. Het is enerzijds aan mezelf om te bedenken wat ik daarmee doe; of ik me erdoor laat weerhouden. Anderzijds zijn de obstakels ook precies wat de weg naar succes of het behalen van een doel zo leerzaam en ontzettend interessant maken. Afhankelijk zijn van iets of iemand, van een tegenslag in je planning of – om het dichtbij jezelf te houden – je eigen gedachten. Er is altijd wel iets.
De laatste tijd denk ik veel na over mijn toekomst. En dan heb ik het niet over trouwen, kinderen krijgen, een huis kopen of andere enge dingen voor échte volwassenen – o god dat zou er nog eens bij moeten komen – maar vooral over dingen die mij gelukkig maken. Over wat ik écht zou willen doen, waar ik de kriebels van krijg en hoe ik dat wil realiseren. Wat me op de lange termijn ziels gelukkig maakt.
Terwijl mijn intuïtie schreeuwt probeer ik er langzaam met mijn gedachten een soort van kloppend en realistisch plaatje van te maken. Het is een proces, waarbij ik wel zie waar het schip strand. Tenminste, dat denk ik dan. Want op sommige momenten heb ik geen geduld. Dan wil ik dat ik daar nu een beslissing over kan nemen en dat de wereld in drie seconden anders is.
Mijn gedachten zorgen voor het zien van mogelijkheden en tegelijkertijd voor een dosis onzekerheid – en vergeet die paar duizend beren op de weg niet. Dus ja. Er staat iets in de weg: mijn gedachten. Of anders gezegd, ik sta mezelf soms in de weg. En terwijl ik me daar sinds zondag druk over zit te maken, realiseer ik me nu dat het ook wel weer zijn charme heeft. Het zorgt ervoor dat ik scherp blijf, dat ik niet lukraak dingen doe, dat ik bewust ben van wat ik voel en wat ik wil. Dat ik leer om dankbaar te zijn en terug te kijken als ik obstakels heb overwonnen.
Can you move it?
Ik weet niet of ik dat moet willen.
Wat een goed artikel dit, zet je aan het denken! Ik denk ook dat er altijd wel iets is wat je in de weg kan staan. De vraag is of je het je inderdaad laat weerhouden, of niet.
Auteur
Interessant he, ik ben benieuwd wat voor jou het antwoord is :)
Wat goed van je dat je eens bij jezelf na bent gegaan wat je echt wilt voor de toekomst. Ik denk dat iedereen zichzelf wel tegenhoudt en het is inderdaad wat je zegt: soms is dat helemaal geen probleem. Als we allemaal als een kip zonder kop maar onze eerste impulsen zouden volgen, dan wordt het een grote chaos en bereiken we ook niks. Je gedachten kunnen je zowel positief als negatief remmen. Soms is het zo slecht niet om je eens even te bezinnen op een plan voordat je je ergens vol enthousiasme in werpt.
Auteur
Absoluut eens! En interessante gedachten, dat je je jezelf zo kan stimuleren én tegelijkertijd ook kan tegenhouden. Ergens daar in het midden proberen uit te komen. Nou, ik ga ervoor!
Toen ik dit las dacht ik aan hoe ik mijn eigen toekomst zie. Ik vind het bijzonder dat ik door mijn geloof alles in perspectief kan zien. Hoewel ik vaak dingen “wil” die ik denk dat goed of leuk zouden zijn.. leer ik elke dag weer een beetje beter dat op lange termijn die zaken niet zo belangrijk zijn. Ik zie dat de moeilijkheden of obstakels die ik ervaar mij inderdaad juist helpen om iets te bereiken wat veel meer geluk geeft. De relaties die ik heb met anderen en het karakter wat ik vorm door elke keer weer op te staan is voor mij uiteindelijk het mooiste wat er is.
Auteur
Wauw. Mooi! <3
Heel mooi artikel! Vaak zitten mijn gedachten mij ook in de weg (ik ben echt zo’n heerlijke piekeraar, haha), maar de laatste tijd probeer ik mijn gedachten wat om te draaien. Als ik mij ergens druk over maak probeer ik er de mooie dingen van te zien, i.p.v. de dingen die waarschijnlijk toch nergens op slaan. Voor mij helpt dit heel erg! Die gedachten blijven toch altijd wel, maar het is wat je ermee doet :)
Auteur
Oeh, die positieve twist. Daar hou ik van! <3
Wat een goed artikel! Ik heb de laatste jaren juist door die obstakels geleerd dat alles mogelijk is. Als je hier wilt dat lukt het vaak gewoon, ook met die obstakels. Door alle obstakels die ik had toen ik ging emigreren kan ik daar nu over schrijven en anderen helpen. Mijn ouders waren in het begin niet zo blij met mijn plannen, die ik wel écht wilde. Ze zeiden vaak: als je gewoon hier zou blijven zou dit niet gebeurd zijn. (inmiddels hebben ze er helemaal vrede mee trouwens hoor, dit soort reacties zijn logisch). Ja dat klopt, maar dan kom je nergens toch? Dan moet je thuis blijven zitten en niks doen. En zelfs dan zijn er obstakels. Vaak komt bij dit soort dingen angst kijken. De vraag ‘wat als…’ heb ik mezelf 1000 keer gesteld. Maar juist door dat los te laten en de obstakels en angst te trotseren kom je ergens en zul je alleen maar gelukkiger en enorm trots op jezelf zijn dat je bent waar je wilde komen!
Auteur
Ik vind dat zó inspirerend! Oo jongens ik krijg er helemaal de kriebels van. En zo toevallig, want nu ik jouw comment lees en een verhaaltje aan het terug typen was, vertelt mijn collega nét dat vier dagen werken in plaats van vijf, nu echt wel heel concreet gaat worden. Over doen waar je gelukkig van wordt, ervoor gaan en uit je comfort zone de magie opzoeken gesproken. AAAH! <3
Ik kan vooral goed bedenken wat ik NIET wil, maar het lukt nog niet zo goed om dat om te buigen naar wat ik WEL wil en daar dan concrete stappen in te ondernemen. Ik modder maar een beetje aan voor mijn gevoel. Waarschijnlijk omdat ik bang ben voor de beren die tevoorschijn komen zodra plannen concreet worden. Een blog als die van jou, maar ook de reacties die daarop worden gegeven zijn zeker een bron van inspiratie. Bedankt Melle en bedankt lezers die hun reactie achterlaten!
Auteur
Wauw, wat goed! Ik ben er even helemaal stil van. Echt bijzonder en zo leuk dat het je inspireert :) Plannen maken vind ik ook altijd heel eng. Dan wordt alles wat je graag zou willen opeens zo concreet (roepen dat ik alleen op reis wil en dan tickets gaan zoeken bijvoorbeeld. Iieeeh!).
Ik denk ook dat het wel goed is dat je jezelf een beetje in de weg blijft zitten, omdat het anders te makkelijk en te vanzelfsprekend zou worden allemaal. Verder vind ik het ”can you move it?”-stukje wel heel mooi: als iets jou en je dromen in de weg staat, wil dat niet per se betekenen dat je het niet úit de weg kunt krijgen!
Auteur
Dat stukje maakte voor mij de vraag wel helemaal af, ook al was mijn antwoord daarop best kort ;) Het houdt je wel scherp, dus jezelf in de weg blijven zitten, lijkt me een goed idee :)