Het is eigenlijk altijd zo geweest. Rennen of stilstaan, vreten of diëten. Iets daar tussenin, dat kón ik gewoon niet. Het woord balans heb ik onlangs pas aan mijn woordenboek toegevoegd. De definitie is nog in ontwikkeling, want dat het belangrijk is – of beter gezegd – dat het belangrijk is voor mij, daar kom ik steeds meer achter.
PS Deze blog is onderaan deze pagina ook als audioblog beschikbaar :)
Het is al twee weken geleden, toen ik een gesprek met mijn leidinggevende had. We zouden het hebben over mij. Over wat mij bezig houdt, hoe het werk bevalt en hoe het nou écht met mij gaat. Ik vertelde over de druk die ik voelde. De druk die ik mezelf opleg en die zij ook merkbaar voelde. Dat laatste was fijn maar tegelijkertijd ontzettend naar. Want die druk, dat doe ik zelf. Daar ben ik me wel degelijk bewust van. Dat iemand het opmerkt is één. Dat het mijn werk beïnvloedt, vond ik verre van fijn.
Wat er verder gebeurde heb je inmiddels kunnen lezen. Ik trapte keihard op de rem. Niet omdat ik dat perse wilde maar omdat ik eigenlijk niet anders kon. Mijn lichaam protesteerde bij alles wat ik deed. Het wilde gewoon niet meer.
Rust nemen was de eerste stap. Man, wat vond ik dat moeilijk. Het gaf me – ondanks dat ik woensdagavond nog tegen vriendlief zei dat ik bést de volgende dag kon gaan werken en dat het príma met me ging – de bevestiging dat ik de juiste keuze had gemaakt.
In mijn gedachten begon de ‘strijd’ toen pas echt. Na het weekend zou immers mijn leven weer op gang komen. Mijn werk, een sociaal leven, bloggen, sporten, gezond eten, alles zou gewoon weer beginnen. Ik zag er tegenop en de gedachten alleen al bezorgde me een benauwd gevoel. Want hoe graag ik het ook wilde, hoe goed ik het ook kan; opnieuw in sneltreinvaart door denderen bleek niet langer een winnende combinatie. Het moest anders. Maar hoe dan?
Het was inmiddels vrijdagavond toen ik een berichtje kreeg van Sanne. Zij gaf mij het beste advies wat ik op dat moment kon gebruiken: “doen wat energie geeft en geven wat energie verdient”. Spot on.
Want hoe bepaal je je grenzen? En als je ze dan gevonden hebt, hoe bewaak je ze dan? Ik heb er ontzettend veel over nagedacht. En weet je? Ik weet het (nog) niet. Maar het motto van Sanne is een begin. Een heel goed begin, wat ik heel graag met je wilde delen.
Liever lezen dan luisteren? Jaaa! Ik maakte – met heel veel dank aan vriendlief – een audioblog van dit verhaal zodat je deze blog ook fijn kunt luisteren. Veel plezier!
Ik vind het een hele mooie uitspraak.
Ook een lastige. Want wat op de ene plek energie geeft, of energie verdient, kost op de andere plek teveel energie. Om een voorbeeld te geven: vier jaar geleden ben ik verhuisd, en dus ook van kerk veranderd. In mijn oude kerk pakte ik van alles op, en ik vond het enorm leuk om te doen, heel erg interessant etc. Bij mijn nieuwe kerk ging ik daar vrolijk mee verder – dan leer je gelijk de andere mensen kennen en zo – en ik merk dat het me hier alleen maar energie kost. Dat ik ga malen: man, moet ik wéér naar een vergadering! Waar het voor mij een plek was om op te laden, is de kerk nu vooral een plek waar ik dingen moet doen, met mensen die mij regelmatig nét niet helemaal liggen, of zo. Terwijl het aan de oppervlakte twee dezelfde soort kerken zijn, valt het zelfs mijn autistische man op dat de sfeer totaal anders is ;-).
Zo blijf je denk ik altijd die balans zoeken, want er is altijd wel een variabele waar je niet helemaal de vinger op kunt leggen, die maakt dat iets energie geeft of juist energie kost.
Auteur
Wat een mooi verhaal. Helemaal waar! Zo’n situatie kan ook steeds veranderen, het is altijd in beweging. En wat de sfeer en de mensen die bij zoiets betrokken zijn veel impact hebben he! Ze zeggen wel eens, dat je je vooral moet omringen met mensen die positief zijn, die jou ook energie geven. Daar dacht ik aan toen ik je verhaal las. Het versterkt elkaar zeker!
Mooi geschreven Jantine. Ik geloof ook echt dat er veel variabelen en omstandigheden zijn die invloed hebben op de mate of het energie kost of niet. Zo te lezen ben je in een situatie terecht gekomen die nog wel steeds je energie verdient, maar dat de manier waarop het nu gaat voor jou onvoldonede energie geeft. Je zou dus kunnen kijken hoe je nog wel betrokken blijft maar op een manier die jou energie geeft? Klinkt makkelijk zo, is het natuurlijk niet. Balans zoeken blijft een uitdaging :)
Klopt, al is het meer dan ‘positief zijn’. Om echt fijn te kunnen samenwerken, moet je gewoon op een dieper niveau een klik hebben of zo.
Ik heb je blog beluisterd, leuk om nu ook de stem achter het gezicht te hebben gehoord. Balans vinden en houden is moeilijk. Voor heel veel mensen, voor mij ook. Ik denk ook niet dat er ooit een punt komt vanaf waar ik voortaan altijd in balans ben (al droom ik daar stiekem wel van en streef ik daar misschien wel naar, hoe irreëel ook). Maar soms lukt het (even) en dat maakt me dan blij. Zoals mijn yogadocente altijd zegt: elke dag is anders. Als ik dat in mijn achterhoofd houd dan is het minder erg als het een keer/tijdje minder goed lukt. Dan voelt het niet als falen of als dom als het even niet lukt. Ik vind het al heel goed van je dat je meteen pas op de plaats hebt gemaakt en niet, tegen beter weten in, bent doorgedenderd. Compliment ook voor je leidinggevende die dit zo serieus neemt!
Auteur
Yay wat leuk! :) En het is precies wat je zegt. Die balans, die is er wel – we zijn er altijd naar op zoek – maar tegelijkertijd is het er ook niet. Yogadocenten zijn altijd zulke wijze mensen :) Heel fijn, van die gedachten! Elke dag is ook anders en als je het zo ziet denk ik ook dat je het per dag goed kunt bekijken of er een soort van balans was of niet. Of je je in balans voelt of niet. Mooi! Dankjewel!
Mooi verhaal, én mooi verteld – natuurlijk heb ik de audioversie gekozen want ik was al gelijk benieuwd toen je gisteravond tweette dat je een audioblog ging posten. Zooo cool, ik vind het stiekem ook mega fijn om naar een blog te luisteren ipv te lezen, dan geef je er toch wat meer aandacht aan ofzo. Super leuk!!
Auteur
Jaaaaaaa wat superleuk! En yay dat je ook enthousiast erover ben! De volgende keer zal ik vriendlief eens vragen of hij het geheel iéts minder strak wil editten haha :) maar als eerste versie best oke toch? Liefs!
Wat een mooi artikel en ook best wel herkenbaar! Ik vond het best wel fijn om gewoon te kunnen luisteren. Dat is weer eens iets anders dan lezen! :)
Auteur
Dankjewel! En wat leuk om te horen dat je zo enthousiast bent over de audioblog. YAY! :)
Hey wat grappig, zo’n audioblog! Fijne afwisseling. Het is voor mij een herkenbaar onderwerp. Kan soms zelfs een beetje eng zijn, want als iets me echt veel teveel wordt, kan ik het opeens volledig laten. Soms heb je daar achteraf spijt van. Voldoende rusten is dus van cruciaal belang.
Auteur
Dankjewel! En inderdaad, goed advies! :)
Dat is inderdaad een bijzonder mooie uitspraak. Die ga ik ook even in me opslaan en er iets mee doen, want volgens mij is mijn balans ook niet helemaal goed. Ik denk dat de uitdaging juist ligt in het bewaken van je grenzen. Velen weten wel dat het misschien niet handig is om nóg een dag met dit of dat in te plannen, maar er naar handelen is een heel ander verhaal.
Auteur
Inderdaad! Ernaar handelen, dat is inderdaad wel een dingetje..
Ah wat leuk dat je een audioblog hebt gemaakt! Die heb ik natuurlijk even geluisterd. Wat een fantastisch motto! Maar inderdaad je grenzen bewaken is flink lastig, ik weet er alles van. Ik denk dat het een doorgaan proces is van kijken wat goed voelt en wat niet goed voelt en dat je daar grenzen uit kunt halen.
Auteur
Yay, wat leuk dat je enthousiast bent :) En goed he! Ik was er zó blij mee! En precies wat je zegt. Een constant proces van aftasten. Blijft lastig (en fascinerend en interessant, dat dan weer wel :))
Geluisterd en goedgekeurd! Moet je vaker doen Melle, van die audioblogs! Ik luister die van de Groene Meisjes ook altijd graag en was megablij dat er nog iemand dit deed, want meer luistervoer! Hoera!
Vind het een fijne quote ook. Fijn dat je hem deelt :) en ‘t is een goeie om af en toe weer es in je hoofd te halen en er even aandacht aan te besteden.
Auteur
YAAAAYYY! Ga ik zeker doen, helemaal naar jouw goedkeuring :)
OOOoooooh Melle, wat vind ik dit enorm fijn! De opbouw van het festival waar ik werk is begonnen en nu werk ik elke dag van 7uur sochtend tot 11 uur savonds, Altijd non stop op sneltreinvaart. Dat je me tweette, zorgde ervoor dat ik even de tijd nam, even tijd voor mijzelf. Ik ben gaan zoeken naar een koptelefoon, want ik heb een logee en die lag al op bed, even mijzelf afzonderen en luisteren. Wat heerlijk! En ik lees als een ADHDer, dus het is extra fijn dat ik kan meeluisteren. Even de tijd nemen om naar je boodschap te luisteren. Ik vind het geweldig! Je hoort je intonatie. Ik hoor ook verschil in hoe je verteld, de vervelende dingen praat je ook veel sneller over. Mooi is dat! Ik vind het heel fijn, dit mag je zeker vaker doen!!
Auteur
Wat super super duper lief! En wat fijn dat je er zo blij van werd. Even de tijd voor jezelf nemen door zo’n tweet. Dat is echt top! Ik wilde geen keuze maken dus vandaar dat ik de tekst er ook heb in laten staan. Maar inderdaad, je kunt ook meelezen – al zeg ik soms wel even wat andere woorden erbij, gewoon omdat ik het meer vertel. Enniewee, VET LEUK! En dankjewel voor je complimenten, nu ga ik het zéker vaker doen :)
Wat leuk je audioblog!! Nu kon ik lekker luisteren tijdens het werken. Top en je verteld ook heel fijn!!
Auteur
Jaaaa wat superleuk! Echt zo leuk, dankjewel :)
Mooi motto, vind het ook heel herkenbaar wat je zegt over de definitie van balans ontwikkelen want dat voelt ook voor mij zo. En wat leuk om je stem te horen!
Auteur
Wat zitten we fijn op een lijn Vivian. Great minds think alike! <3
Een balans vinden is zo ontzettend lastig, want de weegschaal schiet al gauw door naar één kant. Ik denk dat we nooit helemaal de balans kunnen vinden, maar ergens een plek in het midden waar af en toe een soort van zen moment kunt hebben is al fijn :-)
Auteur
Hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik inderdaad naar jouw conclusie neig. Volgens mij is die balans er gewoon niet. Ernaar blijven zoeken en af en toe ‘bewust’ in het midden hangen, dat lijkt me het streven! :)