Er is altijd wel iéts. Dat beter kan, dat anders had gemogen of iets dat het allemaal nét wat leuker had gemaakt. Elke keer weer, dat nare stemmetje in mijn achterhoofd en serieus, op een gegeven moment was ik het gewoon zat. Ik wil zo graag ook eens oprecht tevreden kunnen zijn met mezelf en met mijn eigen prestaties. Maar ja, hoe dan?
Toen ik dit weekend met vriendlief in de trein zat naar Maastricht, kwam het ter sprake. Want écht tevreden zijn met jezelf blijkt voor mij, maar ook voor hem, best wel lastig te zijn. Er zijn altijd verbeterpunten te noemen, er is altijd wel iéts. Nooit spring ik nadat ik een taak heb afgerond een gat in de lucht omdat ik het zó goed gedaan heb en dat ik trots ben op de manier hoe ik het heb gedaan. Je zit nu vast lachend dit te lezen en dat snap ik wel. Ik bedoel, als ik het zó omschrijf is het ook best wel een beetje raar. Of niet? Want hoe zou het zijn als ik dat wel eens zou doen? Dat ik gewoon méga blij zou zijn met mijn eigen prestaties en dat ik oprecht blij kan zijn met mezelf. Dat is toch te gek?
Ik moet zeggen dat het me de laatste tijd steeds beter af gaat. Trots zijn op mezelf en positieve punten kunnen benoemen tot iets kleins als oprecht een compliment ontvangen. Maar sinds vorige week knaagt het weer een beetje. Tijdens de coachopleiding waren er namelijk meerdere momenten waarop we elkaar zogenaamde – ik vind dit zó leuk en leerzaam – ‘tips’ en ‘tops’ gaven. En je raad het al. Veel van de tips gingen over onzekerheid. Enerzijds kan ik me daar heel erg in vinden. Natuurlijk ben ik onzeker als coach. Ik heb dat nog nooit gedaan en ondanks dat ik wel denk dat ik het kan – hoi geweldige quote van Pippi Langkous – is het natuurlijk heel spannend om het in praktijk te brengen. Dat ik dan ook onzeker overkom, stap ik dus volkomen. Precies ook een reden om de opleiding te doen, zodat ik door ervaring en kennis steeds een beetje zekerder van mijn zaak word. Maar stiekem weet ik ook, dat deze feedback heel terecht is. Als ik het nú niet hoor en er nu niet mee aan de slag ga, kom ik niet verder en zal die onzekerheid er altijd blijven en zal het zich – misschien zelfs onbewust – altijd blijven uiten.
Eén van de antwoorden – ik geloof namelijk heilig in meerdere oplossingen – en eigenlijk de hele inspiratie voor deze blogpost komen voort uit een training die ik op mijn werk heb gehad over scrum. Een werkmethode met sprints van twee weken om korte projecten als producten af te ronden. Het geeft overzicht, transparantie en tot nu toe is het echt ontzettend verhelderend. Zo zie je maar eens hoe ik af en toe verzeild kan raken in mijn eigen gedachten.
Een van de dingen die me daarvan is bij gebleven, is ‘the definition of done’. Het hele team gaat namelijk samen bedenken wat de kwaliteitseisen zijn van een product. Wanneer iets écht af is. Ik vond dat zoiets moois. Het geeft echt een fijn gevoel. En zeg nou zelf, als je met al je collega’s bepaalt wanneer iets echt af is, en jij hebt de taak tot een goed einde gebracht, dan is het toch een kwestie van afvinken? Dan is er geen reden meer om aan jezelf te twijfelen en kun je gewoon oprecht tevreden zijn.
Probeer eens om naast te leven in het nu en het dankbaar zijn voor mooie momenten, te bedenken om te bepalen wat jouw ‘definition of done’ is. Bespreek het met andere mensen, hou het realistisch en ga ervoor. Als er iemand het kan, ben jij het wel.
Super herkenbaar Melle. Ik ben ook nooit 100% tevreden, ook al haal ik nog een 10 (bij wijze van spreken). Voor mijn gevoel ontbreekt er altijd iets of had ik altijd iets nog wat dieper moeten uitzoeken. En gat in de lucht springen is voor mij dan ook geen gewoonte. ;) Al ik genoeg mensen ken die dat wel doen en dat verbaasd me echt. Maar ik denk dus ook dat dit een introvert/extravert kwestie is. Maar ik ben het met je eens, ook al spreekt scrum me helemaal niet aan, vind ik ‘definition of done’ wel heel goed klinken. Super slim om dat van te voren te bepalen, zeker als je met anderen samenwerkt. (:
Auteur
Ik twijfel of dat een introvert/extravert ding is. Ik ben zelf ook introvert. En in dat kader zouden wij als introverte mensen misschien met ons zelf in stilte ons succes kunnen vieren toch? Het is misschien dat een extravert persoon dat dan eerder zou uiten maar het gaat zoals je zegt over het principe tevreden zijn met jezelf. Ik vind het wel een interessante gedachten, maakt veel los! :)
Heel herkenbaar inderdaad. Ik was het op een gegeven moment zo zat, dat nooit tevreden zijn over wat ik had gedaan op een dag. Voor mij heeft het toen geholpen om een mooi klein boekje te kopen voor mezelf en daar elke dag 3 leuke dingen in op te schrijven voor ik ga slapen. Dingen die ik goed heb gedaan, waar ik blij over was, of dankbaar voor was. Dat heeft mij erg geholpen. Ik doe het nu al bijna 5 jaar geloof ik, en heb heel wat boekjes met leuke dingen verzameld. Ook leuk om terug te kijken, het werkt ook als een soort heel kort dagboekje omdat je meestal nog wel veel terug kan halen aan de hand van die 3 dingen.
Dankjewel voor je stuk, ik ga proberen wat meer tevreden te zijn met wat ik bereik vandaag (want ondanks het boekje vind ik dat stiekem nog steeds niet genoeg natuurlijk, al kan ik het nu wel veel beter accepteren als ik zie wat ik allemaal wel heb gedaan).
Auteur
Dat boekje is echt een méga goed idee! Ik heb vaker zo’n ‘one line a day’ boekje geprobeerd maar dan vond ik het altijd zo moeilijk om mijn dag in een zin vast te leggen! Dit is echt een hele fijne en toegankelijke opdracht :) Dankjewel voor je inspiratie!
Het zit in de mens om altijd door te willen blijven groeien, je blijft elke keer nieuwe doelen stellen, elke keer maak je een nieuwe nulmeting. Wellicht helpt het je om te focussen op wat je bereikt hebt, in plaats van wat te focussen op dat je niet tevreden bent wanneer je iets hebt volbracht.
Auteur
Goede tip! Iets wat ik inderdaad al vaak doe. Ik moet zeggen dat ik op dit moment ook helemaal niet ontevreden ben met mezelf hoor ;) Het is iets wat wel ontzettend veel heeft gespeeld en wat ik veel om me heen zie gebeuren. Vandaar! Maar wat je zegt, dat helpt heel goed!
Het streven naar perfectie zit er helemaal ingebakken bij mij, toch heb ik door middel van therapie jaren geleden dit wel een beetje in de hand leren houden. Inmiddels kan ik beter complimenten aannemen en ook daadwerkelijk geloven wat diegene zegt, maar ook kan ik mijn eigen kwaliteiten beter onder ogen zien en daar trots op (proberen) te zijn. Iedereen is goed zoals hij of zij is, je moet het alleen toelaten om jezelf compleet te accepteren en trots te zijn op jezelf.
Auteur
AMEN! <3
Wat een inspirerend stuk dit. Het is zo typisch dat we onszelf nooit lijken te belonen als we iets goeds doen (zoals je noemt, met dat niet een gat in de lucht springen wanneer je iets af hebt), maar onszelf keihard straffen wanneer iets fout gaat… Heel mooi om erbij stil te staan om wat meer dankbaar te zijn. En eens stil te staan bij hoeveel er eigenlijk wél goed gaat in ons leven. Trots zijn is goed!
Auteur
Heel mooi gezegd! Stil staan bij hoeveel er eigenlijk WEL goed gaat. YES! En trots zijn op jezelf, dat is inderdaad iets goeds. Dat kan ik nu wel oprecht zeggen inderdaad :)
Wat een fijne positieve blog en wat een heerlijke foto erboven. Ik heb toevallig een dergelijk artikel gepland staan. Geïnspireerd door Geertje van Lifesabout. Mensen mogen best wat liever zijn voor zichzelf. Anderen vragen al zo veel van je, als je dat zelf dan ook nog eens gaat doen…
Auteur
Oeh, ik ben benieuwd! Zie ‘m via Blog Society vást wel voorbij komen :) En inderdaad, dat ben ik helemaal met je eens.
Fijne blog en heel herkenbaar! Ik heb ook trainingen gehad voor tutor en dat vond ik ook mega spannend. In de twee jaar dat ik tutor was, heb ik eerlijk gezegd maar een paar keer gehad dat ik dacht: deze les ging helemaal goed, precies zoals ik het wilde. Dat gaf wel vertrouwen trouwens, die paar keer. Maar bijna altijd valt er wel iets te verbeteren dus…
Auteur
Verbeteren is natuurlijk ook niet iets ergs, juist goed! En heel mooi dat je trots op jezelf bent na het geven an zo’n les. YES! En daarna weer kijken wat er beter kan. Eerst trots zijn :)
Goed geschreven Melle! Ik denk dat iedereen zich hier wel een beetje in herkent. Mijn algemene houding is meer ‘hé het is oke!’ maar ik ben ook heel vaak onzeker over wat ik doe op professioneel vlak. In het begin (op mijn werk en stage), vroeg ik me con-stant af of ik de opdrachten die ik kreeg wel goed deed. Nu vraag ik me dat nog steeds af maar ik ga gewoon bij m’n verantwoordelijke vragen of het oké is. Ik denk ook vaker bij mezelf: ‘Ik doe wat ik kan. En als iemand het niet goed vindt, moet ie het maar zeggen / zelf doen’. Haha :) Helpt wel voor mij.
Op persoonlijk vlak heb ik er wel minder last van. Ik ben redelijk mild voor mezelf :p
Auteur
Dat is inderdaad een goede! Grappig, want als ik dat zo lees dan denk ik dat ik dat dus ook steeds vaker toepas. Het is precies dat. Als het niet goed is dan zeggen ze het wel. En wat fijn dat je dat niet zo op persoonlijk vlak ervaart! Weer een zorg minder :)
Dit is zo mega herkenbaar! Helemaal tevreden ben ik nooit, daarom schreef ik ook dat stuk over mijn kritische zelf, want jemig wat zijn we allemaal kritisch op onszelf. Bij mij komt het inderdaad ook voort uit een hoop onzekerheid. Vroeger had ik dit echt heel erg en tegenwoordig gaat het wel beter, maar ik heb echt van die momenten dat ik er behoorlijk in terug zak. Zo moet ik in Den Haag, met alle nieuwe dingen, me soms echt vooruit slepen en gewoon dingen gaan ondernemen. Want ik vind het hartstikke leuk, maar mijn valkuil is toch dat ik onzeker ben en in mijn veilige holletje kruip. Terwijl ik daar helemaal niet gelukkiger van word. Toch gek eigenlijk, want op vakantie kan ik van alles ontdekken en het loslaten, maar hier is het voor het echt ofzo en klap ik af en toe wat dicht. Tja zo hebben we allemaal onze dingen en onzekerheden, maar super goed dat je hiermee aan de slag gaat en ook zoveel leer bij de coachopleiding!
Aaah, dan klik je op post comment en zie je een spelfout tegelijkertijd, haha. Het is natuurlijk: leert.
Auteur
Ik denk echt oprecht dat zoiets benoemen en je zo bewust zijn van wat je voelt en wat je doet, al zo veel verschil kan maken! Dat het oké is om het eng te vinden maar dan het wel gewoon te doen. Focussen op wat er dán komt. MAGIE! Ik vind het echt ongelofelijk knap dat je al deze spannende dingen onderneemt en ik weet zeker dat het je heel veel gaat opleveren.
Interessant, the definition of done. Ik ben team ‘ik doe het liever goed en anders helemaal niet’, maar dat probeer ik de laatste tijd wel meer los te laten. Gewoon doen en leren kan juist heel waardevol zijn. Twijfelen vind ik trouwens (tot op zekere hoogte) niet erg, ik denk dan altijd aan deze uitspraak: ‘Wie op zoek is naar de waarheid, moet wel durven twijfelen.’ PS Wat een vrolijke, nieuwe profielfoto. Leuk!
Auteur
Heel herkenbaar! Dat team zit ik ook, al heb ik de afgelopen tijd gemerkt dat het ook wel eens lastig kan zijn omdat er door tijd of door meningsverschillen, dingen anders lopen. Dan kon ik het niet afleveren zoals ik het zou willen. Dus in dat opzicht is de ‘definition of done’ wel fijn :) Ik vind je quote heel mooi trouwens, die ga ik onthouden. En dankjewel! Gister gemaakt, super blij mee en wilde hem direct delen :)
Dit is wel een hele mooie om over na te denken. Vooral die definition of done: ik kan me onwijs goed voelen als ik iets heb afgerond voor mijn studie, maar vrijwel meteen daarna wil ik alweer naar het volgende springen. Terwijl dat niet eens altijd hoeft.
Auteur
Dat is zo herkenbaar! Altijd weer door, altijd weer iets nieuws doen. Maar inderdaad, even erbij stilstaan en genieten van het moment dat het af is. YES!