Interview Ebru Durmaz | “Te veel mensen zijn bang om op hun gevoel te vertrouwen”

Ebru Durmaz (32) is eigenaar van mode- en lifestylelabel Ebruze. Door middel van de eeuwenoude Turkse traditie en kunstvorm ebru (waar ze nota bene naar vermoemd is) maakt Ebru o.a. sjaals en kussens. Ik legde dé vijf vragen voor aan deze kunstenares én ondernemer.

Waar ter wereld voel jij je op je plek?

Dan moet ik – heel saai – toch Rotterdam zeggen, de plek waar ik woon en ook ben opgegroeid. Ik houd erg van reizen en prijs mezelf heel gelukkig dat ik voor Ebruze veel in het buitenland kom. Maar hoe fijn ik reizen ook vind, ik vind het heerlijk om na de drukte thuis te kunnen komen. Daar waar ik de omgeving ken, weet hoe de mensen zijn en mijn familie en vrienden om me heen heb. Mijn roots liggen overigens in Turkije: in Istanbul woont nog steeds heel veel familie van me. Volgens mij ben ik de derde of vierde generatie hier. Er is me in Nederland trouwens nog nooit gevraagd of ik Turks ben. Waarschijnlijk door mijn lichte ogen en haar. Nederlanders denken vaak dat ik een halfbloedje ben. In Frankrijk ‘ben’ ik Frans. In Spanje ‘ben’ ik Spaans. Misschien pas ik me gewoon makkelijk aan, haha. In Istanbul – waar ik al van baby af aan minstens elk jaar kom voor werk én privé – word ik nog steeds gezien als Nederlander. Al voel ik me toch ook het meeste zo. Ik zou niet in Istanbul kunnen wonen. Nederland is mijn thuis.

Wat staat er op je fuck it lijst?

Mensen die zeggen dat je iets niet kan doen. Daar heb ik lak aan! Je kan álles doen als je maar wilt. Maar veel mensen lijken gemakzuchtig te zijn. Een bedrijf staande houden kost veel energie. Het is makkelijker om de ‘gewone’ weg te kiezen en voor een baas te werken. Dat wil ik niet. Ik ga ervoor, ook al is ondernemen misschien moeilijker, ook qua financiën (zeker in de creatieve sector) en qua verantwoordelijkheden.

Wat betekent voor jou succes?

Gelukkig zijn met wat je doet. Voor mij is dat bezig zijn met mijn bedrijf Ebruze. Hoewel ik nog lang niet ben waar ik zijn wil, zeg ik vaak tegen mezelf dat ik er nu al van moet genieten. Ik doe toch wat ik leuk vind! Natuurlijk zou het fijn zijn als Ebruze over tien jaar een gevestigd, bekend mode- en lifestylelabel is, een geoliede machine en ik wat meer rust heb, maar ik wil niet dan pas genieten.

Hoe blijf je jezelf ontwikkelen?

Dat gaat vanzelf, want ik ben erg leergierig. Ik ben verzot op boeken en lees alles waarvan ik denk dat het me kan inspireren. Daar vallen niet alleen boeken over kunst onder, maar ook boeken over andere ambachten. Ik denk dat je juist veel kan leren van andere vakken en branches. Er is niet zoiets als één handboek. Als kunstenares en ondernemer ben ik heel breed bezig en lees dus van alles: van boeken over zakendoen, zoals Schaarste of het boek van Annic van Wonderen, tot de biografie van Coco Chanel. Ook reizen inspireert mij enorm. Istanbul bijvoorbeeld, waar ik alle materialen voor mijn kunst inkoop en natuurlijk Parijs! Volgend jaar wil ik graag naar Tokyo. Die stad gaat mij denk ik enorm goed doen. Misschien dat ik er wel heen kan om mijn werk te presenteren!

Wat is voor jou een waardevolle (levens)les?

Genoeg levenslessen, haha! Als je jezelf (en familie en vrienden) echt goed wilt leren kennen moet je een bedrijf opzetten. Ik heb daar echt heel veel van geleerd! Na zes jaar ondernemen met Ebruze is mijn meest waardevolle levensles dat je met je gevoel, altijd goed zit. Luister ernaar! Dat gevoel, dat klopt. Natuurlijk is het ook handig als je logisch kunt nadenken zoals bij financiële kwesties maar kunst is écht mensenwerk. En zakendoen grotendeels ook. Als je met mensen werkt voel je wel aan of je niets moet doen of niet en waarvoor je moet gaan. Ik denk dat te veel mensen nog bang zijn om écht op hun gevoel te vertrouwen.