Interview Leonie ter Veld | “Je moet jezelf niet zo serieus nemen”

Ik hou echt onwijs van eten. Voorál als ik de ingrediënten gewoon bij de AH om de hoek kan kopen en het gerecht in 5 seconden klaar is. Niet alleen bij mij, ook bij mijn ouders, mijn broertje en mijn vriendinnen thuis zijn de blog en het boek van Leonie ter Veld, dan ook niet meer uit onze keukens weg te denken. Een geschenk uit de hemel! Nét zoals het mega inspirerende interview wat ik onlangs met haar had!

Ik schotelde Leonie tijdens een ware lunchdate vijf vragen voor.

1. Waar ter wereld voel jij je op je plek?

Amsterdam! Het is trouwens echt niet dat ik op een mega inspirerende plek woon of zo maar ik word gewoon onwijs vrolijk van fietsen door het Vondelpark, het Amsterdamse bos, door de stad en geniet oprecht van de leuke tentjes om te eten en met mensen af te spreken. Ooit heb ik wel bedacht om misschien naar het buitenland te verhuizen. Vroeger stond bijvoorbeeld Londen op mijn lijstje of New York, maar ik vind het fijn om mijn ouders en zus een beetje ‘in de buurt’ te hebben. Eigenlijk vind ik deze afstand al ver dus denk ik wel drie keer na voordat ik mijn biezen pak en naar The Big Apple verkas of met iemand ga daten die niét in Amsterdam woont.

2. Wat staat er op je fuck it lijst?

Ik denk dat ik geen fuck it lijst heb. Ik sta open voor alles, als ik iets echt wil ga ik ervoor en als het niet lukt, jammer dan. Volgende project! Ermee zitten of depressief zijn is ook niets voor mij.

Ik blijf mezelf trouwens wel steeds verbazen. Ik dacht namelijk dat zoiets als avontuurlijk zijn en reizen wel iets zou zijn voor de fuck it lijst. Totdat ik een tijdje terug mee ging op persreis naar IJsland. Dat was echt totaal uit mijn comfortzone – alles was een verrassing en ik hou nu eenmaal van controle – maar het heeft wel iets aangewakkerd. Hetzelfde voor sporten. Ik hou helemaal niet van sporten en ben dan bijvoorbeeld ook niet van plan om een fitgirl te worden. Dat is gewoon niets voor mij en dat wíl ik ook niet. Maar tegenwoordig train ik wel nog een keer per week met mijn fysiotherapeut/vriendin in verband met mijn knieblessure en zwem ik twee keer per week. Mijn god, dadelijk word ik toch wel een fitgirl.

Ik heb trouwens nog wel iemand die ik graag wil doen. Mag dat ook op mijn fuck it lijst?

3. Wat betekent voor jou succes?

Wat een goede vraag! Ik denk een combinatie van hard werken en een goede uitkomst waar je zelf tevreden mee bent maar wat anderen ook goed vinden. En dan twijfel ik nog even of dat hard werken dan per se nodig is. Mijn blog vind ik bijvoorbeeld een succes maar tegelijkertijd heb ik niet het gevoel alsof ik daar nou zo superhard voor heb gewerkt. Of beter gezegd, dat heb ik wel, maar is dat ook de reden dat het een succes is geworden?

Dan is er de volgende vraag: kun je dan ook succes ervaren zonder dat stukje van wat andere mensen van je vinden? Stel nou dat je op een onbewoond eiland zit en je bouwt een hut. Dat is wel een succes te noemen. Al denk ik dus wel dat je je, zélfs op dat onbewoonde eiland, in gedachten altijd vergelijkt met andere mensen. Daarnaast is een bepaalde graad ook wel belangrijk denk ik. Als in een pompoensoep versus een 5-sterrenmaaltijd. Dat is toch anders.

4. Hoe blijf je jezelf ontwikkelen?

Jezelf uitdagen, altijd nagaan wat je écht wilt en daar naar luisteren én – niet te vergeten – je niet laten leiden door angst. Ik heb het cheesy motto ‘what doesn’t kill you makes you stronger, waar ik mezelf regelmatig aan herinner. Bijvoorbeeld toen ik voor vrouwen.nl naar IJsland ging. Ik ben best wel een angsthaas en alles, maar dan ook echt alles, was een verrassing. Ik wist alleen dat we naar IJsland gingen en dat was het. Pas in het busje naar een excursie hoorde we waar we heen gingen en dat is echt – mijn vriendinnen zullen het beamen – niets voor mij. Ik hou van controle, maar ik zag dit echt als een kans. En inderdaad, ik zou er niet aan dood gaan. Het duurde even maar toen ik het los kon laten heb ik zo genoten! Het was echt een van de mooiste reizen die ik ooit heb gemaakt.

Het zelfde geldt voor mijn wens om meer concerten te bezoeken. Ik heb daar dit jaar maar eens daden aan toegevoegd en kan nu met trots zeggen dat ik een echte muziekliefhebber ben. Zélfs als ik alleen moet omdat er niemand is die mee wil ga ik gewoon, koop ik die kaart gewoon. Ik vind dat leuk!

5. Wat is voor jou een waardevolle levensles?

Dat zijn er eigenlijk twee. Mijn moeder zei altijd ‘je kunt niet meer doen dan je best’. Volgens mij zei ze dat een keer toen ik een onvoldoende had gehaald voor een proefwerk terwijl ik daar wel heel hard voor had geleerd. Dat heeft me echt ontzettend rust gegeven. Je kunt niet alles en je hoeft ook niet alles te kunnen.

Mijn tweede levensles kreeg vorm tijdens een meeting bij LINDA. Bij LINDA nemen ze zichzelf niet zo serieus. En daar herkende ik mezelf zó ontzettend in! Dat het zo goed gaat nu met mij en met mijn blog, dat succes zou naar mijn hoofd kunnen stijgen. Maar ik neem mezelf niet zo serieus; precies hoe ik in het leven sta. Als ik op Instagram scroll en kijk naar andere bloggers, dat er weer een is die succes heeft geboekt, een nieuwe campagne heeft binnen gesleept of dat een boek uitverkocht is, tuurlijk denk ik dan dat ik dat ook wil. Maar wat ik doe is niets nieuws maar wel iets waar ik zélf heel blij van wordt en dat is ontzettend belangrijk.

Dat was zo leuk! Leonie is echt een topmens, zo oprecht, eerlijk en open. Terwijl ik van mijn soep smul geniet ik van de grote dosis positieve energie die vrijkomt tijdens het gesprek en fiets ik met een grote glimlach op mijn gezicht naar huis.